Καρδιά από γρανίτη

Δημιουργός: Νικηφόρος Μελάς, ΓΡΥΠΑΡΗΣ Μ. ΑΝΤΩΝΗΣ

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν ο θεός κατέβηκε σε τούτο τον πλανήτη,
είδε πατέρα κι έδωσε καρδιά από γρανίτη!
Πατέρας λέξη ιερή μ’ ανδρεία και κουράγιο,
που ξανακτίζει το σκαρί μετά από ναυάγιο!

Ρόλο βαρύ του έδωσε της γέννας για να παίξει,
γρανίτη τον προίκισε για να μπορεί ν΄ αντέξει!
Πολύ σκληρό τον έκανε και για τη φαμελιά του,
λιοντάρι μαύρο γίνετε να σώσει τα παιδιά του!

Όταν σεισμός εγκέλαδος γκρεμίζει όλο το σπίτι,
μόνο ο πατέρας άντεξε είχε καρδιά γρανίτη!
Σπρώξτε τα χαμοκάλυβα στου ποταμού την κοίτη,
ξανά θα κτίσω απ’ την αρχή και πέτρινο μας σπίτι!

Πατέρα κλαίει το παιδί να μην το πεις αλήτη,
μικρός που παραστράτισε το πλάκωσε η λύπη!
Η μάνα το αγκάλιασε που τρέμει σα σπουργίτι
έχει πατέρα ένα θεριό που ‘χει καρδιά γρανίτη!

Θεέ μου που με προίκισες να χω καρδιά γρανίτη,
χίλιες φορές να μου ‘βαζες καρδιά από μαγνήτη!
Να μέναν μες το σώμα μου πάντα μαγνητισμένοι,
εκεί στην μαγνητοκαρδιά να ζούμε αγκαλιασμένοι!

Α. Γρυπάρης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2018