Μια κούκλα με φουρώ

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φίλοι μου, γραμμένο για το τετράχρονο παιδάκι που άφησε χθες την πνοή του σε κάποιον από τους μεγάλους μας δρόμους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήρανε τα τρελά πουλιά, τα βάλανε στο πλοίο
κι` όλοι μαζί οι ταγοί της γης, τους είπανε αντίο
τους είχαν σπίτια έτοιμα, με θέα προς τον Ήλιο
τους έγραψαν σ` ένα χαρτί, πως θα` χουνε βασίλειο.

Στις λάσπες και στα χώματα, στα σύρματα κλεισμένοι
οι ταπεινοί της πλάσης, ταπεινοί και καταφρονεμένοι
κι` είχαν παιδιά φεγγάρια, θα μάθαιναν όλα γράμματα
με το λιωμένο μας παπούτσι, με του θεού τα θαύματα.

Οι ελεήμονες εμείς, έχουμε ευάερα χρυσά κλουβιά
έχουμε τσίτια χρώματα, συσσίτια στη σκλαβιά
για μια μικρούλα Λειλά, έχουμε ένα γλυκό φιλί
έχουμε τι! δεν έχουμε, στης οικουμένης το γυαλί.

Τους βάλαμε σε πλοίο, να μην ματώνουν τα κύματα
τρελά πουλιά στο κρύο, στα τείχη και στα λύματα
είχαμε καλό! φαί ζεστό, να περισσεύει πάντα
ένα τόπι για τα παιδιά, μιας μουσικής μπαλάντα

Κι` αν είχανε πληγές σωρό, λυγμό μέσα στα στήθια
ήταν ο δρόμος ανοιχτός, αλληλεγγύη και βοήθεια.
Κούτες μικρές, κούτες μεγάλες, να` χουνε μέσα θάματα
τ` αποφώρια της ζωής, μες στης ζωής χαλάσματα.

Μήτε πατρίδα, μήτε θεός,τους κλείσαμε σ` ένα κουτί
εμείς οι ελεήμονες Χριστιανοί, τους κάνουμε γιορτή.
Πότε απ` δω πότε από κει, έτσι σκλαβώνουν τα πουλιά
στις Μόριες μες στη λάσπη. Νεκροί στη δημοσιά.

Μετακομίσαν οι ψυχές, απ` τα δικά τους τα καμίνια
μανάδες μόνες με παιδιά, με κείνα τα γλυκά χαμίνια.
Μια Γερμανία τ` όνειρο, τους είπαν εκεί θα ζήσουν
όμορφα σπίτια στον ήλιο, οι Δράκοι , θα τους κτίσουν .

Σκλάβοι κι εδώ σκλάβοι και εκεί, τιμωρημένοι μια ζήση
γίναν πια τόσοι πολλοί, ποιος να τους ευλογήσει.!!
Γέμισε η θάλασσα καημό, μπερδεύτηκε το παιδικό δάκρυ
κάτι χαμίνια ήρθαν χθές, που έψαχναν λίγη αγάπη.

Περισσεύαμενες ψυχές παντού, κι οι λύκοι χτίζουν τείχη
πρόσφυγες γ' γέμισε η γη, κι` ας ζήσει οποιος ζήσει.
Ήρθαν τα πουλιά μ` ένα πλοίο, τι να τα κάνει τόσα η πλάση?
Μακριά ετοιμάζουνε στρατό, κανείς να μην περάσει!!!!

Τούτοι οι πεταμένοι της γης, μες στη ψυχή με καίνε
ήρθανε απ` όλες τις φυλές, στα σύρματα να κλαίνε.
Αύριο ναι αύριο θα τους μοιράσουμε, παπούτσια ανάκατα σωρό!!
θα βάλουμε στις κούτες, μια κούκλα με χρυσό φουρώ.

11-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2018