Μακρόνησος

Δημιουργός: Νέτα-σκέτα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Mακρόνησος
ακούς τη λέξη και ματώνεις
νεκροταφείο ήτανε ψυχών,
διαβάζεις μαρτυρίες και παγώνεις
κι ηχούνε ουρλιαχτά βασανισμών


Όταν φυσάει ο αέρας
θαρρείς ακούς ανθρώπινες κραυγές,
το κύμα μιας αδιόρατης φοβέρας,
σου παραλύει της ψυχής της αντοχές.
Σαν το ξερό πατάς το χώμα
μπροστά σου ζωντανεύουν οι νεκροί,
όπου φωνάζουνε με ένα στόμα,
μη μας ξεχνάτε εσείς οι ζωντανοί

Μακρόνησος
αριθμός μηδέν, οδός αβύσσου
τα έγραψ' ο Λουντέμης σαν παθών,
ένωσε άνθρωπε με άλλους την φωνή σου,
να πούμε όχι στις ορδές των φασιστών


Της βαρβαρότητας μνημείο
της ανθρωπιάς βαθιά πληγή,
όπου ξεφόρτωνε το πλοίο
κορμιά για τον βασανιστή,
άνυδρο αφιλόξενο τοπίο,
τ' ανθρωπισμού μία κραυγή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2018