Μόνος

Δημιουργός: ItsMeKyr, Κυριάκος Σουβατζόγλου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτόν που με τα δάκρυα ξεπλένει τη ψυχή του,
αυτόν που δε θα βρει κορμί δίπλα από το κορμί του,

αυτόν που παίρνει αγκαλιά μόνο το μαξιλάρι,
αυτόν που δεν το βρίσκει πια της μυρωδιάς το χνάρι,

αυτόν που νύχτα ξύπνησε λουσμένος στον ιδρώτα,
αυτόν να ψάξεις να τον βρεις, αυτόν πήγαινε ρώτα,

πώς είν' τα δάκρυα χαράς που είναι μοιρασμένα,
πώς είν' τα μάτια τα υγρά σε χείλη κρεμασμένα,

πώς είναι να 'χεις δίπλα σου μια άλλη παρουσία,
που να 'ναι γεύση και οσμή και χάδι κι αμαρτία,

πως είναι βράδυ να ξυπνάς λίγο να την κοιτάξεις,
προτού και πάλι κοιμηθείς και την πλευρά αλλάξεις...

Της συντροφιάς την ομορφιά να μην υποτιμήσεις,
αν κάτι όμως σε πονά μόνος να συνεχίσεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2018