Πιο πικρή η μοναξιά

Δημιουργός: Μάϊκ Χίτζ, Κωνσταντίνος Καλλιγέρης

Καλημέρα στιχοοικογένεια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέρες πολλές πέρασαν κι άλλες τόσες θα ΄ρθουν
αλλά ο καημός του δεν ξεδίνει
μόνο μια μικρή ικανοποίηση τού δίνει
όταν σε κάποιον τον εξομολογηθεί
μήπως τυχόν (λέγοντάς τον) λυτρωθεί
όμως μετά, πάντα το ίδιο ακολουθεί:
Ένα τσιγάρο που καπνίζει
και κάτι που σιγομουρμουρίζει.

Κι αν μια δύναμη
ξεπηδήσει από μέσα του
θα ΄ναι δυστυχώς κι αυτή
θολή αλλά και απαιτητική.

Εκείνη που πρόδωσε την αγάπη του
και τη δική του τη ζωή
ήταν (γι΄ αυτόν) η ίδια η ζωή.
Το πρόσωπό της ήταν γεμάτο πράσινο φως
σαν μια ελπίδα αμφίβολη αλλά ελκυστική
στα μάτια της έβλεπε μια μπλε, ανέσπερη θάλασσα
και το στόμα της άνοιγε σαν τριαντάφυλλο.
Τώρα, που τού απόμεινε ένα πικρό χαμόγελο
όλα αυτά μοιάζουν σαν μια λευκή σελίδα
στη μέση ενός βιβλίου: του δικού του βίου.

Μες στην καρδιά του
που κάποτε φτερούγιζαν περιστέρια
νιώθει, κάθε φορά που τη σκέπτεται, μια μαχαιριά
που του κάνει πιο πικρή τη μοναξιά…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2018