Ένα καρφί είναι η μοναξιά (συλλογή, μες στη σ

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, έχω μια συλλογούλα εδώ ας το προσθέσω, σας ευχαριστώ πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από την συλλογή...μες στη σπηλιά αγιοκέρι...

Μου είπαν για την μοναξιά
τους έδειξα ένα δάκρυ
τους έδειξα επτά καρφιά,
σιωπή να σε κυκλώνει.
Τα βράδια σου με θλίψη
σ` ένα αδειανό σεντόνι.

Ποιος την αγάπησε αυτή?
την έκανε τραγούδια
τη στόλισε μ` αρώματα
της έβγαλε τ` αγκάθια.
Η μοναξιά είναι πικρή
Περβόλι δίχως άνθια.

Η μοναξιά του γέροντα....
σαν φύγανε τα τρένα.
Φαντάσματα και σκιές.
σαν πέφτει το σκοτάδι ...
ένας λυγμός που πνίγεται.
Κι` έχει στολίδια τοίχους.
Κόρφος, δίχως το χάδι.

Ένα μοναχικό βιολί, να κλαίει
σε Ρέκβιεμ που σκοτώνει!!
Τις σκόρπιες μας, τις θύμησες.
μια απουσία, δίχως φως....
καθώς βαθαίνει η νύχτα!!!
Μιλά ο άνθρωπος μοναχός!!

Πληγή βαθιά ο ίσκιος της
μέσα σε γκρίζες σκιές,
ένα χέρι να λείπει!!
Μια κομμένη αλυσίδα
φωνές, μέσα από τα σύρματα!
Γράμματα σε σελίδα!!

Ποιος είπε...μοναξιά μου, όλα
ποιος την θλίψη αγαπάει!
Τούτη τη μισητή παρέα!
Σαν πιάνει και νυχτώνει!
Ένα καρφί είναι η μοναξιά!
Μπροστά σε μια οθόνη!!!!!

Ε'ιπαν πως είναι φίλη.......
Σε ξέστρωτο τραπέζι!!
στο άδειο το δωμάτιο,
μια τηλεόραση, να παίζει!!
Η μοναξιά, ανθρώπου, εχθρός!
Στο γέρμα του, χορεύει!
Της ερημιάς ο ορισμός!!!

Μου είπαν για την μοναξιά
κι` είπα...την ξέρω αυτή καλά.
Την είδα μες στα βλέμματα!
Στους ψίθυρους, στους ήχους.
Σ` απάνεμα λιμάνια!
Σαν φεύγαν τα πουλιά!
Τα λεύτερα! τ` αλάνια!

Σαν φύγανε τα τρένα
σώπασαν οι μουσικές
κι` υψώνονται τα τείχη.
Στις βροχερές τις Κυριακές!
Σε κείνα που δεν είπαμε!
Κι` είν η σιωπή μας,
χαρακιές!!


Καλημέρα Χρήστο, ποτέ δεν ξεχνώ, να είσαι καλά ότι ποθεί η ψυχή σου.

29-12-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2018