Στην άμμο πάνω τη χρυσή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, επιτέλους! άσπρη μέρα!......είναι πανέμορφα, έγραψα ένα ερωτικούλι, σας ευχαριστώ πάντα να` χει ο κόσμος ζεστασιά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με δυο φιλιά μεθύσαμε
στα στάχυα και στον ήλιο
τα πάθη προσκυνήσαμε
για να` χουμε Βασίλειο.

Το πιο βαθύ αναστεναγμό.
στην άμμο ξαπλωμένοι.
Για της αγάπης το καημό
στη δίψα βουτηγμένοι.

Σμίξαμε τις αναπνοές
και φτιάξαμε τραγούδι,
του έρωτα τις ηδονές.
Χάδι και ένα λουλούδι.

Κορμί, κορμί, φιλί, φιλί
τα σώματα αλυσίδα.
Πόθου! ήταν η διαδρομή!
Μια ανεξίτηλη σελίδα!

Μακρύ, ατέλειωτο το βράδυ,
σαν αγαπούσε η νιότης
κι` έπλεκαν το υφάδι
ο έρωτας κι η αθωότης!!

Με το κόκκινο φουστάνι
που` χε χίλια δυο κουμπάκια
να` χει ο έρωτας γιορντάνι.
Χωρισμούς! που ήταν φαρμάκια.

Κολλημένοι σαν τα στρείδια
.....Δεν θα χωρίσουμε ποτέ....
Έφυγε ο έρωτας ταξίδια!!
Εαυτέ μου, εσύ κουτέ.

Το πρώτο!! της αγάπης σκίρτημα!
Είναι πλάτανος, ριζώνει!!!!!!!!!!!!
Στο τελευταίο φίλημα.
Θα παίζει στην οθόνη!!!

Πάνω στην άμμο τη χρυσή...
σαν έφυγε το Καλοκαίρι.
Είχε στεγνώσει το φιλί
κι` οι θύμησες! μαχαίρι!

Μαχαίρι γίνανε για χρόνια
το άρωμα του, μια κραυγή!
Του έρωτα ήταν η κολώνια
και ένα δάκρυ, στη πληγή .

Παλιώνει κι ομορφαίνει!
Γίνονται οι θύμησες, βιολιά.
Παλιώνει κι` ομορφαίνει!
Ζωγραφίζει! δυο παιδιά!

8-1-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2019