Mmxv, I, Ii

Δημιουργός: Nemo, Odysseus Nemo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

✳
Κι αν ο ήλιος γελά,
δεν μας φωτίζει
και μένει αχνό
το φως απά στα γυαλιά
αυτής της πόλης
κι όλα τριγύρω της
σαν ίσκιος
χρώμα μουντό
στα τρίσβαθα απλώνονται
της ψυχής.

Πέφτει βροχή αραιή
και γλιστρά σαν ευθύνη
στους βρόμικους δρόμους,
μολυσμένη
απ' τις ανάσες των περαστικών
που τρέχουν στ' ανήφορα
στενά.

Στην άπνοια του κρύου,
καθώς το δέρμα αγγίζει
σαν αγκαλιά
και πιέζει του πνεύμονες,
η ανασαιμιά
αποτύπωμα στον πηχτό αέρα
γίνεται
στιγμιαία κοφτό κι ανάερο.

Κροταλίζουν οι μέρες
στον χρόνο
όπως το χαλάζι
σαν κρούεται
στις γρανιτένιες επιφάνειες
και μας βαραίνει η μνήμη
που ενταφιάζουμε
τόσο πια συχνά.
✴

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2019