Τ' άσπρο χαρτί είναι η ζωή μου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, μ` αρέσει πολύ να διαβάζω μικρά ποιήματα, τα ζηλεύω θα έλεγα....μα δεν μπορώ να τα γράψω, δεν μου φτάνουν τα χαρτιά....κανονικά πρέπει να τα διαβάζω μοναχή μου. Πολύ σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα γράψω ένα ποίημα μια σταλιά!
να` χει της θαλάσσης κύματα
όλα του κόσμου τα πουλιά
και του έρωτα σκιρτήματα.

Να` χει, βασιλικό, μέντα θυμάρι
να` χει τα κούτσικα της γης
ένα βιολί κι` ένα δοξάρι
να` χει, της οικουμένης τη πληγή.

Θα γράψω ένα μικρό ποίημα
που να μιλούνε οι αράδες
για της ζωής το κρίμα
τις παιδικές μου τις αμάδες.

Παίρνω χαρτί και ξεκινώ.
Θα ζωγραφίσω μια ιχνογραφία.
Κι` ούτε θα γράψω πως πονώ
ούτε θα γράψω με σοφία!

Καμπαναριά θα βάλω της Λαμπρής
το παιδικό μου το τσιτάκι!!!
Την γαλανή ψηλά θα δεις
και του Ζορμπά ένα συρτάκι!

Βλέπω τον ήλιο την αυγή.
Βλέπω πουλιά, βλέπω άστρα.
Θα γράψω και για την κραυγή!!
Που` χει η γη στα κάστρα.

Παίρνω μολύβια και μελάνι
ένα μικρό ποίημα να γράψω.
Δέκα αράδες και θα φτάνει.
Μονάχη μου ίσως .. να κλάψω!!

Θα γράψω για τη μικρή ροδιά
τ` ανθάκια που` χει ροζουλί.
Για τα σημάδια στη καρδιά.
Θα γράψω. Αγάπησα πολύ!!

Θα γράψω, τι θα γράψω?
θα γράψω για δυο στρείδια.
Στη Καππαδοκία θα πετάξω!!!
Μα και για δέκα γίδια!!!

Το σούρουπο θα ξεκινήσω
θα τις μετράω τις γραμμές
τίποτα απ` έξω δεν θ` αφήσω.
Του σταυραετού μου μουσικές!!!

Θα βάλω ένα σημάδι μπλέ
και της ψυχής τις χαρακιές.
Δέκα σειρές κι` είναι κομπλέ!
< Για τις πατρίδες! τις μικρές >

Και....δεν μπορώ να συμμαζέψω
του μυαλού μου τη ροή.
Κοιτώ στο τζάμι απ` έξω
σπουργίτια ήρθαν το πρωί.

Να γράψω και για αυτά μια στάλα
άνθισε και το γιασεμάκι.
Δεν σταματώ, θα γράψω κι` άλλα.
Για του Καραισκάκη το κονάκι.

Μες στις πολλές μου τις γραμμές
Ν` απλώσω θέλω τη ζωή μου.
Και γράφω, γράφω εγω σειρές.
Τ` άσπρο χαρτί είναι η ζωή μου

Το ερέθισμα και από ένα μικρό ποίημα του Θεόδωρου Μαντά που διάβασα χθες στο περιβολάκι, τον ευχαριστώ.

9-3-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2019