Μ'ένα μυστήριο αχ

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξέρει καλα το βλέμμα μου των σκοταδιών την λάμψη
Αφήνει να περάσει η πρώτη,η δεύτερη κι η τρίτη
Κι αθώα παραμερίζει και ψάχνει πως να την βάψει
Με γκρίζα χρώματα και κίτρινα του αστρίτη

Και τις τυλίγει γύρω μου,η ιδέα να ξεθαρρέψει
Πως κι αν μεγάλωσα πολύ θα ξεκινήσω πάλι
Μ'ένα μυστήριο άχ πριν η ψυχή στερέψει
Να βγώ στη βόλτα του καημού και στην καινούργια πάλη

Το χέρι μου απλωμένο ποιος ξέρει ποιο το νόημά του
Θάβρει την ελάχιστη αντοχή κάτι να ζητήσει
Μπορεί νάναι και ζητιάνο πούχασε τη μιλιά του
Και θέλει μ'ένα τίναγμα αγάπη ν'αποκτήσει

Έχω πλατύ το μέτωπο μα δεν χαμογελάω
Κι όσες φορές θυμάμαι σαν επιβάτης ταξιδεύω
Στο πληρωμα του χρόνου και στην Δύση όλο γυρνάω
Εκεί ξεχνιέμαι και ρεμβάζω στα όνειρατα που αγναντεύω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-03-2019