Η κερασιά

Δημιουργός: ροβολος, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοντά στο ρέμα κερασιά, παλιά, που στέκει ακόμα.
Πίνει απ' το ρέμα το νερό και σιγοτρώει το χώμα.

Το μαρτυρούν πως μια φορά εκεί ήρθε παλικάρι
μαζί με νιά που λογική, καρδιά, του τα 'χε πάρει.

Μικρή ήτανε κι ανάποδη και λίγο τσαπερδόνα
και θέλησε, καπρίτσιο της, να του γυρέψει αγώνα.

-Ανέβα εκεί στην κερασιά και φέρε μου κεράσι.
-Ματάκια μου, είναι το κλαρί φτενό, μπορεί να σπάσει.

-Ανέβα, το πεθύμησα, κάνε μου το χατίρι.
Δεν έχει φόβο, είσαι αλαφρύς, το δέντρο δεν θα γείρει.

Το δέντρο δεν τον κράτησε, τι είχε στ' αλήθεια κάποια
από τα χρόνια τα πολλά κλαριά νεκρά και σάπια.

Ο νιούτσικος γκρεμίστηκε κι εχύθη στάλα-στάλα
το αίμα του και πότιζε του δέντρου την κουφάλα.

Το 'πινε η παλιοκερασιά, χωρίς να το χορταίνει
και φούσκωσε και πλάνταξε και στοίχειωσε η σκασμένη.

Διαβάτη, βράδια που περνάς, θ' ακούς κοντά στο ρέμα
να σκούζει το αίμα του παιδιού, στο λέω δεν είναι ψέμα.


Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2019