Ένα Ταγκό. Πόθοι σβηστοί

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ομορφη που ειν η Κυριακή...να πάτε όλοι βόλτες, ειδικά όσοι έχετε μικρά κυπαρισσόπουλα, ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθαν χρόνια ήρθαν μέρες
που μεγάλωνε η ιτιά
ήρθαν χρόνια ήρθαν ξέρες!
Τα όνειρα στη πυροστιά.

Ήρθανε δίσεκτοι καιροί
δεν λαλούν ψηλά τ` αηδόνια
μια φλογίτσα στο κερί.
Να` χει η ροδιά μας κλώνια.

Στέρεψαν τα ποτάμια μας
στάχτη! το στάχυ το χρυσό.
Έμεινε, η περηφάνια μας!
Άδειο τοπίο και λερό.

Ήρθαν χρόνια ήρθαν μέρες.
Λειψό το δανεικό ψωμί!
Βουρκωμένες καλημέρες!
Οι αδειανοί, έρημοι σταθμοί!

Κύλησε ο χρόνος αρχηγός.
Στης ρυτίδας το βλέμμα.
Της περπατησιάς, ο στεναγμός.
Να φτάσουμε στο τέρμα.

Κύλησαν μέρες του Μαγιού
μια ανάμνηση ο πόθος!
Τα λόγια, ήταν του καημού....
Κει, στα φεγγάρια ...ο λόφος.

Κύλησε ο χρόνος σαν νερό
μες στα περβόλια της ψυχής.
Βάγια, Βασιλικό σγουρό!
Ανάσταση, μιας Κυριακής.

Ήρθανε δύσκολοι καιροί...
ένα κερί, στο δι ευχών.
Κι ήταν η ανάσα μας ξερή.
Στα βράχια των σωσμών.

Γροθιά του χρόνου του ληστή!
Θρύψαλα! του καθρέφτη!
Ένα Ταγκό. Πόθοι σβηστοί!
Χρόνε αμείλικτε και ψεύτη.

Δύσκολοι καιροί και λίγοι.
Στα μανουάλια, λίγο φως.
Μια φλογίτσα να φωτίζει...
χαρμολύπη, για το βιος.

31-3-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2019