Συνειρμοί

Δημιουργός: libertad

Τ.Φ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τώρα οι νύχτες είναι σκληρές,
κρύβουν στο σκοτάδι τους τον πόνο.
Κι έτσι βγαίνω πάντα στο μπαλκόνι,
ψάχνω για το σινιάλο του φάρου
και για κείνη τη φλόγα
που έκαιγε στα μάτια σου.
Έχεις κοιτάξει ποτέ το φεγγάρι;
Και τα δικά του μάτια είναι θλιμμένα.
Σαν τα δικά μου.
Κι ο αγέρας που φέρνει τ' άρωμά σου
με γυρίζει σε νύχτες αλμυρές.
Θυμάμαι το κορμί σου.
Πόσες φορές το περπάτησα!
Αν ήταν μία, θα 'λεγα καμία.
Αν ήταν πολλές, θα 'λεγα άπειρες.
Κι αν είναι κάπου στη μέση,
πώς να τις μετρήσω;
Οι αναμνήσεις πονάνε το βράδυ αυτό.
Και κάθε βράδυ πιο πολύ.
Πώς να ξεφύγω κι απ' αυτές;
Κι ο ύπνος μου έγινε μάταιος.
Τα σεντόνια κρατούν ακόμη
τη ζεστασιά του κορμιού σου.
Και με το λυκαυγές
ακούω πάντα τη φωνή σου:
"Αν θες να βρεις το δρόμο,
απόψε κοιμήσου στη θάλασσα.
Το σινιάλο του φάρου
το στέλνουν τα μάτια μου".

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-08-2006