του Λαζάρου

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

https://aggouridaki.blogspot.com/2019/04/blog-post_20.html?f

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

του Λαζάρου

Λαζαράκια-Λαζαρίνες -Κάλαντα-γιορτές και Πάσχα.
Μαζεύαμε κάτι μικρά λουλούδια, τα *λαζαράκια *που λέγαμε, που ξεφύτρωναν στους κήπους και τα χωράφια ,
ανάλογα με τον καιρό που έπεφτε το Πάσχα, εφόσον είναι κινητή γιορτή στο δικό μας ημερολόγιο.
Τα λαζαράκια ήταν μικρά αγριολούλουδα, με μωβ ψιλά ανθάκια που φύτρωναν παντού...
τα πρώτα δείγματα της φύσης, στην πρώτη ανθοφορία της Άνοιξης.
Η Φύση, από μόνη της, προειδοποιεί, μας προετοιμάζει,συνυφασμένη πάντοτε με τις γιορτές των ανθρώπων
και τη Σοφία της...
Μαζί με τα λουλούδια αυτά, βάζαμε και κλαράκια πασχαλιάς που ήταν ήδη ανθισμένες
και στολίζαμε τα καλαθάκια μας, στρόγγυλα, μικρά, που χωρούσαν πολλά αυγά μέσα
Δέναμε μικρά μπουκετάκια στο καλαθάκι, τα περνούσαμε μέσα από τον πλεχτό του σκελετό και το χερούλι τους.
Τα καλαθάκια ήταν συνηθισμένα τότε, τα πουλούσαν στα παζάρια και στην εβδομαδιαία αγορά στο χωριό οι καλαθάδες,
μικρά μεγάλα, για τσίπουρο για κρασί, για λάδι, με γιάλινες φλάσκες μέσα,
πλεγμένα με καλάμια ή βέργες λυγαριάς, δένδρα και φυτά που αναπτύσσονταν σε όλη τη γύρω περιοχή.
Όλοι είχαν στα σπίτια τους από μια ή δυό καλαθούνες και καλάθια μικρά και μεγάλα.

Ξυπνούσαμε πρωϊ- πρωΐ για να προλάβουμε να γυρίσουμε όλα τα σπίτια ή όσα πιο πολλά μπορούσαμε....
μέχρι το μεσημέρι.
Δέν μας επέτρεπε περσότερη ώρα η μάνα μου, ήταν πολύ αυστηρή μαζί μας.
Όλο το χωριό έσφυζε κίνηση και ζωή αυτή τη μέρα ,
απ'τις φωνές των ανθρώπων της εβδομαδιαίας αγοράς-(λαϊκής)
και τις παιδικές φωνές -με κάλαντα και τραγούδια...

«Του Λάζαρη του Λάζαρη
τ'αυγό μές το καλάθι
του καλαθάκιμ' θέλ'αυγό
κι οι τζέπις μου κουκόσιες*
κι του δεξί χιράκι μου
θέλ' έναν παρατζίκο*
τζίκου τζίκου κι του χρόν'


Τα πιό μικρά τραγούσαν αυτό το μικρό τραγούδι που ήταν κι ευκολότερο,
τα πιό μεγάλα το απολυτίκιο του Λαζάρου
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σού' φερε χαρτί και κομπολόϊ
Γράψε Θόδωρε , γράψε Δημήτρη ,
γράψε λεμονιά και κυπαρίσσι.
και του χρόνου!

Δυο- δυό ή και περσότερα παιδιά παρέα, πήγαιναν από πόρτα σε πόρτα, αυλή την αυλή
και ίσαμε το βράδυ τα έφερναν γύρα όλα τα σπίτια...
Πολλά, γνώριζαν ποιοί νυκοκυραίοι ήταν ανοιχτοχέρηδες και ποιοί όχι,
έπαιρναν τις πληροφορίες τους καθώς ανταμώνονταν στους δρόμους και στα σοκάκια με άλλες παρέες

Μαζεύαμε λοιπόν τ' αυγά και τα πηγαίναμε στη μάνα μου, για να τα βάψει τη Μ.Πέμπτη-
δεν είχαμε βλέπετε κότες, όπως είχαν οι περισσότεροι στο χωριό.
Τις είχε «χτυπήσει» μια αρρώστεια κι ο πατέρας μου τις έσφαξε όλες,
τις έβαλε στο ψυγείο του κρεοπώλη, που παίρναμε το κρέας, αφού δεν υπήρχαν ψυγεία εκείνα τα χρόνια.
Πολύ αργότερα, αγόρασε μια παγωνιέρα και μέρα παρά μέρα
μας έφερνε μισή κολόνα πάγο, ο κυρ-Βασίλης...ο Ευαγγελόπουλος, απ'το χωριό ..
Μαζί με τ'αυγά μαζεύαμε και ξυλοκέρατα, κουλουράκια νηστίσιμα...
Ελάχιστοι δίναν λεφτά, κάτι δεκαρούλες μονάχα άντε και κανένα πενηντανταράκι ή καμμιά δραχμούλα...

Το Έθιμο του Λαζάρου, όπως και όλα τα υπόλοιπα κρατάει απ' τα πανάρχαια* χρόνια,
περνώντας από γενιά σε γενιά
Σήμερα όλα αυτά τα έθιμα, προσπαθούμε να τα αναβιώσουμε μέσα από πολιτιστικές δραστηριότητες
και εκδηλώσεις που συμβαίνουν σε κάθε τόπο σε κάθε περιοχή...


*κουκόσις-καρύδια
*παρατζίκου-παράδες λεφτά
* Αδώνεια μυστήρια
Φωτεινή Α.Κ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-04-2019