Φτερά μου, άραγε που να'στε?

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα και χρόνια πολλά φίλοι μου, σαν δεν μπορείς να ταξιδέψεις με τα πουλιά, γεμίζεις μελάνια τα χαρτιά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χίλιες θερμές ευχές για χρόνια πολλά, δημιουργικά και ευτυχισμένα, σ` όλες τις φίλες και τους φίλους

Φεύγουν τα πουλιά το Δείλι
στεναγμέ μου, χρόνε κλέφτη
κι` έχω πίκρα μες στα χείλη.
Ερημιά.!!Σε τούτη σκέπη.

Φεύγουν τα πουλιά ταξίδι
και δεν μπορώ, να ταξιδέψω...
Στης ζωής μου το στασίδι
μια γωνίτσα να γυρέψω.

Και..δεν μπορώ να πετάξω!
Έχω φτερούγες μια σταλιά!
Ψηλά, ένα σύννεφο να φτάσω
να`χω των αετών λαλιά!

Διπλωμένη στο σεντόνι
Μένω χρόνια! αιώνες! εδώ.
Η μοναξιά μου, με πληγώνει!
Λυπητερά να τραγουδώ.

Και δεν μπορώ να πετάξω
με το μελάνι του καημού.
Μια ζωγραφιά θα φτιάξω
να`χει κρινάκια του σωσμού!

Μένω εδώ κι` αναπολώ...
Πά`ρτε με, σύννεφα πουλιά!!!
Μια θύμηση σ` ένα χορό
με βιολοντσέλα και βιολιά.

Μα...δεν μπορώ να πετάξω
μήτε σε ψηλές κορφές!
Στη Καππαδοκία!! να φτάσω
Σκέπη μου να`χω τις σπηλιές!

Κι` ονειρεύομαι τα Δειλινά.
Φτερά μου, άραγε που να`στε?
Στ` ανθρώπινα, καθημερινά
γκρίζα σεντόνια βάψτε.

Και...δεν μπορώ να ζωγραφίσω
τον Ήλιο κόκκινου Απρίλη
να πετάξω και ν` αφήσω.
Μια φλογίτσα στο καντήλι.

Πάρτε με σύννεφα πουλιά
κει στα σπήλαια να φτάσω.
Δυο κλαδιά, χρυσή αγριελιά!!
στο δρόμο θα μοιράσω.

29-4-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2019