Το μοιραίο

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

TO ΜΟΙΡΑΙΟ

Η Κατερίνα, του "μπεκρή",
ορφάνεψε απο μικρή.
Ο πατριός της μέθυσος,
όλα για το μεθύσι,
με κάλη, όμως, περισσά,
την προίκισε η φύση.

Από τα δεκαπέντε της
αγάπησε τον Πάρη.
Δυο χρόνια τώρα βλέπονται
Άπροικη, θα την πάρει;

Ο πατριός της τύραννος.
Τη δέρνει τη μανούλα,
Τι, να της πεις; Και τράβηξε,
για την "Μαγιογιαννούλα".

Κάποιος την έφερε, παλιά,
εις το χωριό, σα βάγια,
και τώρα ασχολείται, πια,
με ξόρκια και με μάγια.

- Θε να μου φέρεις το..και..το..
κ' είναι δικό' σου ο Πάρης.
Σε ένα μήνα,..τέλειωσε,
απ' όταν, θα το πάρεις.
------------------------
- Θάφτω, στο έμπα του χωριού,
στη γέφυρα τ' Αϊ Γιάννη
Όμως κανείς να μη σε δει,
γιατί τότε,..δεν πιάνει.

Μετά θα πεις το πόθο σου,
το βράδυ, στη σελήνη,
και τούτο, τότε, γέφυρα,
για σας τους δυο, θα γίνει.
--------------------
Ο οδηγός χτυπιόντανε.
-Δεν έφταιγα, στο Θέο!
[Το σούρουπο, στη γέφυρα,
έγινε το μοιραίο ]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2019