Αγίασμα στη σκόνη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, περνάω φάση!! που λένε και τα παιδιά μας.....γράφω, γράφω, γράφω....μου βγήκε μεγαλούτσικο, να το κόψω η να το αφήσω?

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της θάλασσας τα κύματα
θέλω, να βάλω στα χαρτιά
των πουλιών τα κελαιδίσματα
κι` όσα μου λέει η καρδιά.

Θέλω τα πυροφάνια όλα
να τα κάνω προσευχές
ένα βιολοντσέλο και μια βιόλα
να`χω Αγγέλων μουσικές.

Μια βαρκούλα στ` ανοιχτά
να`χει κόκκινο πανάκι
μιας ζωής τα μυστικά.
Σ` ένα αδειανό χαρτάκι.

Μια κάπαρη στο Αιγαίο
χρυσά κοχύλια στο γιαλό.
Να γράφω, πως δεν κλαίω
όταν μου κρύβουν ουρανό.

Θέλω να πάρω όλο το φως
να το μοιράσω στις καρδιές
πλούσιος να γίνει κι ο φτωχός.
Να`χουνε τα πουλιά φωλιές!!!

Για να πετούν παντού στη γη.
Γερανοί! στο Βουλκάνο στ` αψηλά.
Να βάλω μέλι στην πληγή
να μην πονώ τα δειλινά.

ΝΑ μαζέψω όλα τ` αστέρια
σε αστεροκλωστής το νήμα
να γεμίσω όλα τα χέρια
μ`` άσπρα της Λαμπρής τα κρίνα.

Θέλω να ζωγραφίσω παιδιά
με χαμόγελο στα χείλη
να`χουν του έρωτα σαιτιά!!
κ` ένα κόκκινο κοχύλι.

Λούζομαι το φως για να μπορώ
να τα αντέξω τα καρφιά!
Ποθώ ποτάμια με νερό!!
στης πλάσης τούτης εσχατιά!

Μια ανεμώνα του Γενάρη
να κόψω, να έχω ζωή.
Ν` ανάβουν χίλιοι φάροι!!
Στα πρόσωπα!! γιορτή.

Γράφω, σβήνω, μουτζουρώνω
και θυμάμαι την σπηλιά!!
Να`βρω λίγο οξυγόνο!!!
Να ανθίσει η λυγαριά.

Θέλω, ότι θες και εσύ!
στο σταθμό όλα τα τρένα.
Θέλω του έρωτα κρασί!!
Και..μισώ τα δεδομένα!.

Σαν χαράξει σου μιλώ
κι` έχω εγώ, κραγιόνια χίλια!
Στη ζωή για να μπορώ
να`χω ιχνογραφίες...μίλια.

Θέλω το φως! στο κόσμο
τα κούτσικα να στεφανώνει!!!!!
Μ` ένα κλαράκι δυόσμο!
Αγίασμα στη σκόνη!!

Θέλω τα περιστέρια μου
λευκό να`χουνε χρώμα
για να`χω στα νυχτέρια μου
άσπρο, γαλήνης , γιόμα.

Θέλω, και τι δεν θέλω
όλα αυτά που θες και εσύ!
Μια κούκλα να`χει βέλο
και βραχιολάκι θαλασσί.

Να τους μετράω τους καημούς.
Να βρω ζωής μουράγιο!
Θέλω, όσα θέλεις ,να ακούς.
Κεράκι για τρισάγιο.

Ένα σταυρό κοιτώ ψηλά
στου Άη Νικόλα το ξωκλήσι.
Θέλω η πλανεύτρα να μιλά.
Και ένα Ταγκό στη ζήση!!

Οι σκέψεις, να γίνουν κύματα
να χαθούνε στα πελάγη!
νά`χω χειροκροτήματα.
Το φως!! μόλις χαράζει!

Μόλις χαράξει η αετοφωλιά έχει τόσο φως, τόσο ήλιο, να ευλογείς τον Θεό!! και να γράφεις....σιδηροδρομικές! αράδες.

Αδαμοπούλου Γεωργία
7-6-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2019