με κλεβουν και τα κλεβω

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

δεν ειμαι ζωο γι αυτό το αγαπαω τοσο
κι αλλοι δεν ειναι βεβαια αλλα αυτοι θαναι κατι αλλο
"και θα επιζησουν μονο αυτοι που αγαπουν
ολοκληρωτικα με ανιδιοτελεια απελπισμενα
αυτοι που ειναι σκραπες στα μαθηματικα
στους υπολογισμους και τις αριθμητικες πραξεις" Ταμπασκο
αυτοι ειναι αθανατοι κι αλλοι θανατοι
ειναι οι τσακισμενοι κλωστης ροη αθραυστη οπως αγριο μελι
ειναι οι ατσαλακωτοι το σπασμενο απο συγκινηση προσωπο
τρεχουν να κολλησουν
αυτοι που μενουν κι αυτοι που φευγουν
καπου υπαρχει ενας αλλος κοσμος
απο μεσα μας
ο κοσμος να χαλασει θα χτυπω τον κωλο μου κατω
πως δεν θα γινει ποτές μιας και υπαρχει
οι αθανατοι αναμεσα στους θανατους τον ζουνε
και στα χαλασματα
τρεχει το μαυρο στις φλεβες τους
μα τοσο φως τοσο περασμα
ολακερο τον φανερωνει
μυστικο κοινο
τι εισαι?
κοινοτοπος
ρεαλιστης και ονειροπολος
χωμα και νερο
υπαρχει μια συμπνοια
υπαρχουν τα ομορφα
με κλεβουν και τα κλεβω
τα ασχημα με εκαναν να τα λατρευω
ετσι τα εκτιμω απο μακρια κι αλλο τιποτα
ειναι πολυ μακρια και απο αποσταση αναπνοης
και στο αγκαλιασμα και στο φιλημα
κι αυτη ειναι η θεση τους πολυ μακρια
οταν η συγκινηση τους φτανει στα δικα μου ματια
-ειναι η τελειοτητα στην βροχη
των εκπτωτων αστεριων-
και τους βλεπω
πνιγμενοι παγωμενοι απασχολημενοι
να παλευουν να πνιξουν την σπιθα της
τι κριμα να σε τρωει μια ζωη μονο για να το κρυβεις!
το τελειο εγκλημα και ζωη καμια
μονο εγκλημα.
μακρια πολυ μακρια και τελεία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2019