Το Πέρασμα

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χιλιάδες κεριά γονάτισαν μπροστά του τρέμοντας
Ζωντάνεψαν το σκότος και χάραξαν πορεία για το Πέρασμα
Μα τί μπορούν να δουν απλά κεριά και δεν μπορώ να δω εγώ;
Μπορείς αλλά δεν θέλεις!
Το Πέρασμα θέλει κότσια που δεν έχεις
Θέλει να πιστέψεις, ν' αγαπήσεις, να πονέσεις
Θέλει ακόμα να μισήσεις, να μισήσεις βαθειά
Όχι άλλους, όχι ανθρώπους πιο χαμένους από σένα
Αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό, τον κακό, τον τόσο γερασμένο
Που σε κρατάει μ΄αλυσίδες όλα αυτά τα χρόνια
Δεν φταίνε οι άλλοι μόνο εσύ που τις φοράς κι έχεις πετάξει το κλειδί
Επίτηδες το έχεις κάνει
Για να κοιμάσαι ήσυχα -τάχα μου- τα βράδια
Για ν' αναπνέεις ήσυχα μπαγιάτικο αέρα το πρωί
Με την ψευδαίσθηση πως έχεις πράξει τα δέοντα
Σε τούτον εδώ τον κόσμο, τον αδειανό, το γύπα
Προφταίνεις να δεις το φάσμα που μεγαλώνει και γίνεται τέρας
Εκείνο που κάθεται μπροστά και φυλάει του Περάσματος την πύλη
Σου μοιάζει δεν θαρρείς; σου μοιάζει!
Πολέμα το με νύχια και με δόντια
Γνωρίζεις τ' αδύνατά του σημεία, εσύ τα έχεις διαλέξει
Η φλόγα των κεριών σού παραστέκει και δυναμώνει
Το Πέρασμα σού έχει ανοίξει τα φτερά του
Μπροστά του φτάσε, περνώντας αγκάλιασέ τα και πέταξε μ' αυτά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2019