Κράξαμε παλι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανάμεσα στο χάσμα της νυχτός
Θα γλιστρήσω κοντά σου αχνός
Το φιλί μου το χάδι
Χαμίνια που πετούν
Βιάζονται διψούν και θαρρούν
Πως είναι αιώνιο το βράδυ

Στη νιότη και στη ζωή σου βασιλεύω
Τα λιγωμένα λόγια σου γυρεύω
Και το πύρινο άγριο μάτι
Φρονίμεψε κι ησύχασε λιγάκι
Άσε σε μένα το μεράκι
Και δέξου,να μάθεις ποιος είμαι...στο κρεβάτι

Κάλμα στο βουερό σου σάλο
Λικνίσου πάνω στο ρωμαλέο μου μεγάλο
Φλόγα στο σπήλαιο σου το κρυφό
Άκρατη ορμή μου πλάστρα
Ανεβαίνω προς τ’αστρα
Πάνω σε κύμα που έρχεται απανωτό

Μας νανουρίζει η απληστία κι η πλανη
Αρπάζουμε την ηδονή μα δεν είμαστε ζητιάνοι
Ίσως να βρούμε όσα νομίσαμε χαμένα
Κι ο ασκητής κι εκείνος κάποτε ζητάει
Αγνώστου κάτι το νέο να βρεί κινάει
Να που πάλι κράξαμε σαν μανιασμένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-07-2019