Νερό κι αλάτι (αντίδοτο)

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Να είστε καλά όλοι!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αντίδοτο ισχυρό στα άγρια λόγια
δεν βρήκα τόσα χρόνια που γυρνώ
στις ώρες των ανθρώπων, στα ρολόγια,
στον πόνο και στο χάδι το στερνό...

Δεν είδα πιο βαθιά πληγή απ' της γλώσσας
το ξέσπασμα ή την άκαμπτη σιωπή...
-Στα ίχνη μιας χαμένης συνιστώσας
τα λόγια μας στα δυο έχουν κοπεί-.

Κι εσύ μου λες να πιω νερό κι αλάτι,
τα λόγια σου πως ήτανε γινάτι.

Μα μην φοβάσαι, πάλι ο ίδιος θα' μαι,
ο γνώριμος και ίδιος σου εαυτός,
θα κάνω πως δεν ξέρω, δεν θυμάμαι
της θλίψης σου το αίτιο και το πώς.

Θα είμαι της ζωής σου το βαρίδι,
αφού δεν έχεις ρίζες μες στη γη,
μέχρι να ανακαλύψεις όσα κρύβει
μιας λέξης η απόσταση απ' τη γη.

Κι εσύ θα κοινωνάς νερό κι αλάτι,
και ακόμη θα μου λες πως λείπει κάτι.

Αντίδοτο γυρεύω για τα λόγια
που είπες ή δεν τόλμησες να πεις,
αφού στης μοναξιάς σου τα υπόγεια
υφαίνεις λέξεις μόνο της σιωπής....

Μα εγώ, δέρμα φιδιού τσαλακωμένο,
σαν πέσω κάποια μέρα καταγής,
τον νέο σου εαυτό θα περιμένω,
σαν πρώτο φως μιας άγνωστης αυγής...

Και τότε θα 'ναι η ανάμνησή μου κάτι,
μια γεύση απ' τα παλιά: νερό κι αλάτι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2019