Tαξίδι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάει τέλειωσε η δική μου η μάχη
μείναμε οι δυό μας πια μονάχοι
το πορτραίτο σου στον κατάσπρο μου τοίχο
κι η αγάπη στον ατέλειωτο μου στίχο

Πάντα ανοιχτά τα μάτια σου μπροστά μου
για να σου λέω τα μυστικά μου
δεν σε διάλεξα στην τύχη απο το σωρό
διπλό είσαι τριαντάφυλλο σ'ένα κλωνί μονό

Μπορεί οι δρόμοι μας νάναι χωρισμένοι
κι αλλού ο καθένας μας να βγαίνει
μα όχι,της λήθης ο βυθός ποτέ δεν θα σε πάρει
στο στήθος μου θα σε κρατώ γκόλφι και φυλαχτάρι

Όπως κρατούν την αγαπώ,στο νού μου θα τρανεύεις
και στης καρδιάς μου τα βαθιά εσύ θα βασιλεύεις
γυναίκα εσύ δεν είσαι ,μνήμη γυλυκειά να γίνεις
μες στη ζωή μου απλώσου ,ήρθες για να μείνεις

Καιροί μεγάλοι κι αν κυλήσουν, σ'απανεμιά και τρικυμιά
το πρόσωπο σου θ'αντικρύζω κάθε βασίλεμα φωτιά
θα φέγγεις σαν το παλιό το φώς αστερωτή
θα τρέχεις μες στις φλέβες μου σαν το παλιό κρασί

Μαζί σου κι ας μετρώ ποιοί στέκονται στο μώλο εκεί
ποιους σάρωσαν οι μπόρες ,ποιοί μένουν ζωντανοί
κι όταν μικρός και ταπεινός όλα θα τάχω αφήσει πίσω
θα μ'εύρεις, στην άκρη να σε καρτερώ ,να σε χαιρετήσω

Κι όλο θα κλαίω και θα γελώ ,θα κοιτώ να σε κοιτώ
με μάτια που γλυκάνανε προσμένοντας τόσο καιρό
και θάναι το καράβι μου καλόδρομο κι ωραίο
και θάναι το ταξίδι μου ανάλαφρο, μπλάβο μα τελευταίο…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2019