Πλαστηκα Να Με Σκορπασ

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το κορμί μου κάν’ το πίστα μ’ όλο πάθος να χορεύεις
και τα χείλη μου άντε κλείσ’ τα με φιλιά, για να μαγεύεις
τις ψυχρές μου τις νυχτιές.
Στη φωτιά σου πάει η νύστα νου και λογισμό μού κλέβεις,
σαν σπαθιά τα χέρια σείσ’ τα να με κατακυριεύεις
με των πόθων τις στρατιές.

Στο χορό το τσιφτετέλι πέταξέ μου χίλια βέλη
την ψυχή μου να τρυπάς
κι η ζωή μου θ’ ανατέλλει με της γλύκας σου το μέλι
σαν μου λες πως μ’ αγαπάς.
Με κορμί άγαλμα και χέλι μόλις το λυγάς εν τέλει
στο Δαφνί ίσια θα με πας
η καρδιά μου αφού σε θέλει τρέλα νά’ χω δεν με μέλει
πλάστηκα να με σκορπάς.

Σαν μεγάλη πού’ σαι αρτίστα στο χορό μη βάζεις φρένο
τα σκοτάδια μου όλα σβήσ’ τα και γαρδένιες θα σου ραίνω,
τύλιγέ με σαν ιστός.
Τα τρελά σου νιάτα ζήσ’ τα την πνοή σου ν’ ανασαίνω
κι απ’ των σκλάβων σου την λίστα να μη μ’ έχεις ξεγραμμένο
γιατί εγώ σού’ μαι πιστός.

Στο χορό το τσιφτετέλι πέταξέ μου χίλια βέλη
την ψυχή μου να τρυπάς
κι η ζωή μου θ’ ανατέλλει με της γλύκας σου το μέλι
σαν μου λες πως μ’ αγαπάς.
Με κορμί άγαλμα και χέλι μόλις το λυγάς εν τέλει
στο Δαφνί ίσια θα με πας
η καρδιά μου αφού σε θέλει τρέλα νά’ χω δεν με μέλει
πλάστηκα να με σκορπάς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2019