ήταν ένας κόσμος άλλος Δημιουργός: Κάποιος κάπου κάποτε http://www.youtube.com/watch?v=QoSMKigOYH0&feature=related Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Κάτι περασμένα χρόνια καίτοι ήταν φτωχικά
είχε ο κόσμος καλοσύνη με χαμόγελα γλυκά
όταν πάω στο χωριό μου χέρσα είναι τα χωράφια
αναμνήσεις που γυρίζουν στης ζωής μου τα κομμάτια
Σαν θυμάμαι την αυλή που καθόμασταν τα βράδια
της γιαγιάς τα παραμύθια και της μάνας μου τα χάδια
κοίταζε την φαμιλιά του ο πατέρας με στοργή
μεροκάματο όλη μέρα για να βγάλει το ψωμί
Σαν καθόμασταν να φάμε κάναμε την προσευχή
τα λόγια των γονιών μας τ΄ακούγαμε με προσοχή
ήταν ένας κόσμος άλλος μουσική με την πενιά
ήτανε ευτυχισμένος μες την κάθε γειτονιά
Με της άμαξες στους δρόμους που τραβούσαν αλογάκια
με πολύχρωμα δεμένα στο λαιμό τους χαϊμαλάκια
αμόλυντο το περιβάλλον με οξυγόνο καθαρό
με της στάμνες τα κορίτσια κουβαλούσαν το νερό
Μοσχοβόλαγαν τα βράδια τ΄ανθισμένα γιασεμιά
και χρυσές πυγολαμπίδες κυνηγούσαν τα παιδιά
στα πανηγύρια του χωριού τσούπρες φρεσκολουσμένες
ερχόταν και προσκύναγαν με άστρα στολισμένες
Είχαν στο μέτωπο ψηλά μια λαμπερή κορώνα
την παρθενιά ανέγκιχτη σαν άγια εικόνα
μέσα στα μάτια τους φωτιά τους πειρασμούς να καίει
κι απ΄ την ψυχή τους έβγαινε μια προσευχή να λέει
Το τάμα μου στην μνήμη μου ποτέ να μην ξεχάσω
το φυλαχτό μου τ΄ακριβό βοήθα να μην χάσω
όταν θα έρθει ο έρωτας νά΄χω το φυλαχτόμου
το δώρο το πανάκριβο να δόσω στον καλό μου
Σαν πηγαίναμε σχολείο μαθαίναμε το σεβασμό
αγαπούσαμε τη φύση κι είχαμε ρομαντισμό
είχαμε πολύ αγάπη και τον έρωτα τραγούδι
που τον έπαιζε η λατέρνα στολισμένη με λουλούδι
Μες τους δρόμους η λατέρνα έπαιζε γλυκά τραγούδια
στολισμένη με καρδούλες κι άλλα όμορφα λουλούδια
έπαιζε ωραίες νότες και ευφραίνονταν ψυχούλες
μες του έρωτα τα λόγια εσκιρτούσανε καρδούλες
Ήτανε αγνή η αγάπη όπως έχουν τ΄αγγελούδια
στα παράθυρα καντάδες με του έρωτα τραγούδια
με πενιές απ΄της κιθάρες με βολτούλες τα βραδάκια
άκουγες μια μελωδία από ομορφιάς στιχάκια
Είχαν σεβασμό οι νέοι στους μεγάλους σε ηλικία
τώρα ακόμα και μπροστά τους λέν την κάθε τους βλακεία
κοιμόμασταν τα βράδια κι είχαμε ανοιχτές της πόρτες
ήταν σπάνιο φαινόμενο κλέφτες για να κάνουν βόλτες
Τώρα κλείνονται τα βράδια μέσα σε σιδεριές κι αμπάρες
γέμισαν όλοι οι δρόμοι κλέφτες σάρες και οι μάρες
καταντήσανε τα σπίτια κι έχουν γίνει φυλακές
πόρτες και παράθυρα σιδερόφραχτα κλειστές
Δεν μπορείς να περπατήσεις μες τους δρόμους τώρα πιά
αυτοκίνητα παντού μηχανάκια κάνουν σούζες με παπιά
έχεις και τους κλεφταράδες που μας φάγαν τα λεφτά
και ο Έλληνας χορεύει στην Ευρώπη τριλαντά...
-------------------------------------------------------------------
Ξύπνα Έλληνα καημένε... θα μας φάνε τα σκυλιά
ότι μάς άφησαν οι προγονοί μας θα τα πουλήσουνε κι αυτά..
Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2019 |