Ατίμασμα

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαίνονται μάχες για φιλί, νεκρή η απελπισιά μου
το «σ’ αγαπώ μου» αιχμάλωτο ,στης πίκρας τους στρατούς
ο μπουρλοτιέρης πέρασε μια βόλτα απ’ τα νησιά μου
κι όλοι μου λεν οσμίζονται, κίνδυνους ορατούς

Στης νύχτας τα οχυρώματα κρυφτήκαν οι λαοί μου
πριν βγουν για παιδομάζωμα, Γενίτσαροι του χτες
πριν στης φωτιάς το κάτεργο κυλήσουν οι ναοί μου
και με του «Αντίο» ναύκληρους, γεμίσαν οι ακτές

Με τα σπαθιά σου ανόθευτα, στου έρωτα τον νότο
είναι η πλοκή αδύνατη στο ανάριο της φυλής,
αν τροχιστούνε στο φιλί, και στης σφαγής τον κρότο
ίσως να μη σε σύρουνε σ’ ένα πεδίο βολής..

Τα σήμαντρά σου σίγησαν προτού κοπούνε άνθη
προτού με οδηγήσουνε στης νύχτας τους χαμούς
το πέπλο για τον έρωτα μου ‘λεγες χθες υφάνθη
και το άπλωσες για στέγνωμα στης γης τους ποταμούς

Το νόθο σου το αγκάλιασμα σαν το γρανάζι πύρου
κάνει το φως να φαίνεται, πισθάγκωνα δετό,
τον έρωτά σου γεύτηκα μες στις φωλιές του απείρου
και μου ‘πες: « τέτοιο ατίμασμα αιώνες το ζητώ»

Μαίνονται μάχες για πλοκές στο γύρισμα του χρόνου
κι αφού το αλάτι χάριζες σε ξένες αλυκές,
γίναμε αλληλέγγυοι μα κι οπαδοί του Κρόνου
γι’ αυτό μας στείλαν στις υγρές του Δία φυλακές!!!!!!!!!!!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2019