Ρόδο μου τρυφερό

Δημιουργός: Mantas TH, THEODOROS MANTAS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σώπασε ο άνεμος
κι ήρθε η νυχτιά,
βαριά σαν την καρδιά,
σκληρή σαν παγωνιά.

Τα δέντρα πια γυμνά
και τα πουλιά βουβά.
Γκρίζα η μουσική
και η ψυχή θρηνεί.

Τ' αστέρια ψηλά
σ' έχουν αγκαλιά
και κλαίνε γοερά
οι κάμποι τα βουνά.

Τα μάτια σου κλειστά
που να κοιτούν πια;
Σε άλλη εποχή,
σε άλλη πατρίδα, γη;

Ρόδο μου τρυφερό
το άρωμα σου βαστώ.
Συ φεύγεις και πονώ,
και μόνος πώς θα ζω;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2019