Τη γλύκα της αλάνας...στην συλλογή...( Αφιερω

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, χθες ο γιος μου μου έδωσε μια μεγάλη χαρά, ναι...μπορεί να είμαι λίγο υπερβολική μα δεν έχει σύνορα η αγάπη της μάνας, να έχουμε όλοι Καλά Χριστούγεννα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σου` βάζα σημειώματα, παντού! σ` όλο το σπίτι
κι` ούτε ποτέ σε μάλωνα, Αυγερινέ μου! Αποσπερίτη.
όλη μου, όλη μου την ζωή, την έδωσα σε σένα
νάχεις το κόρφο, το φιλί...και έφευγαν τα τρένα.

Νανούρισμα, όμορφο γλυκό, νάνι παιδί μου νάνι
κι` είχα μονάχα ένα σκοπό, την ευτυχία σου Γιάννη.
Δυο χουφτίτσες!! μικρουλίτσες, δυο μικρά- μικρά χεράκια
μεγάλωναν με αγκαλίτσες και μυριάδες τα φιλάκια.

Και μάκραινες και ψήλωνες, με δώδεκα φεγγάρια
απ` την αγάπη μύρωνες, κι` έμειναν τα σημάδια.
Σου `γράφα, σημειώματα, είχες κουκούλι ναν ζεστό
εδώ, κάτω στα πατώματα, σαν παίζατε όλα κρυφτό!!!

Τσιρίζατε, μαλώνατε και πάλι αγαπιόσαστε
με χάδι στολιζόσαστε και στην φιλία δώσατε!!
Αχ! αστεράκια της αυγής, παιδιά, παιδιά, όλα δικά μου!!
νάμα! είσαστε της πηγής, αγγέλοι κι η χαρά μου.

Και έλεγαν..όλοι στο σχολειό, τα άριστα! για το Γιάννη
να` χει η ψυχή μου, ένα σκοπό, τα δίκαια! στεφάνι.
Σου` γράφα και σου` γράφα, μάζευα τα χαρτάκια
τις θύμησες σου όλες, να` χεις Λαμπρής κεράκια.

Χαδάκια σ` ένα μπλέ ντοσιέ, όλες σου οι αναμνήσεις
σαν μεγαλώσεις αητέ, χίλιες οι συγκινήσεις.
Αναμνηστικά τα φύλλα και δική μου μια γραφή
να` χεις στης καρδιάς. Τα φύλλα. Μέλι, λάδι και κρασί.!

Κι` ήμουν εδώ, πάντα εδώ, ψήλωνες και μου μίλαγες
σένα, γιε μου είχα θεό και την αγάπη φύλαγες.
Να την δίνεις με το γέλιο, αχ! ψηλό μου κυπαρίσσι
της μάνας σου το ευαγγέλιο, το` χεις δίκαια κρατήσει.

Που` γράφε για την συμπόνια, για της πλάσης τα παιδιά
για τα νιούτσικα τα κλώνια, μέλι, σου` γίνε η καρδιά!
Και σου` γράφα, και έγραφα, σου` βάζα μια φατσούλα
ΨΥΧΗ ΜΟΥ πόσο γέλαγα, να ανδριώνεσαι! αγαπούλα.

Σαν αγαπάς τον άνθρωπο, έχεις ευχή της μάνας!!
στον κόσμο, τον απάνθρωπο, ήχους, ν` ακούς καμπάνας.
Στα δίκαια να περπατάς!! γιόκα μου τα στασίδια
και να` χεις πάντα της χαράς. Αρωγής! Τα δαχτυλίδια.

Στα χέρια σου τα άφησα, είμαι καλά! γερνάω!
με την καρδιά ζωγράφισα, με μουσικές μιλάω.
Για το κυπαρισσάκι μου, που` χει την σωφροσύνη!!
να συμπονάς!! παιδάκι μου, να` χεις μεγαλοσύνη.!!

Γράμμα σ` αφήνω και γραφές, χίλιες εκεί στο ράφι
να ζήσεις μόνο Κυριακές...η μάνα σου, σου γράφει.
Να μοιραστείς!! και το ψωμί!! να μοιραστείς! το μέλι!
Να μοιραστείς, μες στη ζωή! και πάντα να σε μέλει.

ΈΝΑ ΠΑΙΔΙ, στο πουθενά, στις εσχατιές του κόσμου,
μην το αφήσετε να πεινά, υπόσχεση σου! δώς μου.
Να μην διψά! να μην πεινά!, ΚΟΡΦΟ να`χει της μάνας.
Μοιράσου γιέ μου τα δειλινά, την γλύκα της αλάνας.

Ροδιά θα γίνω Χαραυγή, ποτέ να μην πεθάνω
την προσευχή μου κάνω, ανθάκια! μόνο να` χει η Γη.
Τ` ακούς παιδί μου, Γιάννο.
Αδαμοπούλου Γεωργία του Ιωάννη
20-12-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2019