Αγάπες ήταν, πεφταστέρια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή εβδομάδα φίλοι μου........γράφοντας για τις αγάπες, με ένα ευχαριστώ στα χείλη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για τις χαμένες αγάπες μην κλαις
να λες περάσανε το δείλι
κι` ήταν 'ολες ακριβές
είχαν κρασί γλυκό στα χείλη.

Για τις χαμένες αγάπες να γελάς
ήταν όλες μια μικρή θυσία
να τις θυμάσαι όπου κι` αν πας
κρινάκια ήταν, σε παλιά βιβλία.

Καντήλι με λαδάκι άγιο φως
ταξίδι σαν πήγαινες στην αθανασία.
Για τις χαμένες αγάπες, που ήταν βιος
πέρασαν, φύγαν κι` άφησαν την ουσία.

Το ν` αγαπάς με την καρδιά
το να μαζεύεις τις αναμνήσεις....
δεντράκια ήταν με αποθυμιά
κι` ένα ροδαμάκι στις αισθήσεις.

Φύλαξέ τες πάντα σε μια γωνιά
θα σου χαμογελά η καρδιά σου
κι` αν είχαν την απαναιμιά.
Μικρό αστεράκι στα όνειρα σου.

Για τις χαμένες αγάπες να μιλάς
κάθε φορά που θα` χεις άλλο ταίρι.
Μην τις αρνιέσαι, να φυλάς
σ` ένα κουτάκι ένα αστέρι.

Ένα αστέρι η κάθε μια, λαμπρό
που` χε βασιλικό στα χέρια
ένα δωράκι από Αυγερινό.
Αγάπες ήταν, πεφταστέρια.

Κάτσε θυμήσου, να γελάς, μπορείς
μπορείς, αλλιώς να τις βαφτίσεις
κι` αν πόνεσες, άκου, να πεις.
Όμορφες, όμορφες ήταν οι αισθήσεις.

Μην την τραβήξεις την χαρακιά
άστες να έρχονται τις νύχτες.
Πες, τα νιάτα είχαν μυρωδιά
δυο γιασεμάκια! στις καληνύχτες.

Και έχε ένα γέλιο τη φορά
σαν κρύβονται τα βράδια
στου ονείρου μέσα τη φθορά!!
κράτα τες, σε λευκά τετράδια.

Αδαμοπούλου Γεωργία
27-1-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2020