Αι Ειδοί του Μαρτίου Δημιουργός: daponte, Σταύρος Να φοβάσαι τις ειδούς του Μαρτίου! (Beware the Ides of March) : Ουίλιαμ Σαίξπηρ "Ιούλιος Καίσαρας" Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [B]Σαν σήμερα, 15 Μαρτίου του 44 π.Χ., στις Ειδούς του Μαρτίου, δολοφονήθηκε ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας στη Σύγκλητο από συνωμότες συγκλητικούς (με 23 μαχαιριές) υπό την ηγεσία του Γαΐου Κάσσιου Λογγίνου και του Μάρκου Ιούνιου Βρούτου , από όπου και η γνωστή υποτιθέμενη τελευταία φράση του: «Και συ τέκνον; Et tu Brute»[/B]
[I]Η λέξη «Ειδοί» προέρχεται από τη Ρωμαϊκή λέξη «Idus» που σημαίνει διαίρεση στη μέση και στο ρωμαϊκό ημερολόγιο σηματοδοτούσε τη μέση του μήνα. Για τους μήνες Μάρτιο, Μάιο, Οκτώβριο και Ιούλιο οι Ειδοί ήταν στις 15 του μήνα και για τους άλλους μήνες ήταν στις 13. Οι Ειδοί του Μαρτίου ήταν ημέρα γιορτής αφιερωμένη στον θεό του πολέμου Αρη (Mars στα λατινικά, από όπου και το όνομα του μήνα Martius/Μάρτιος). [/I]
Τη χρονιά εκείνη και μετά από μια σειρά στρατιωτικών και πολιτικών επιτυχιών ο Καίσαρας είχε ανακηρυχτεί ισόβιος δικτάτορας της ρωμαϊκής δημοκρατίας, γεγονός που είχε προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια σε αρκετούς συγκλητικούς, οι οποίοι αυτοαποκαλούνταν απελευθερωτές κι οι οποίοι σχεδίασαν τη δολοφονία του.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο και τον Σουητώνιο καθώς πλησίαζε η μέρα της δολοφονίας υπήρξαν αρκετοί οιωνοί που προμήνυαν το τραγικό γεγονός,Ο Πλούταρχος αναφέρει μια σειρά άλλων ενδείξεων, όπως ο ταραγμένος ύπνος με κακά όνειρα της γυναίκας του Καίσαρα, Καλπουρνίας, την προηγούμενη νύχτα, που γι αυτόν τον λόγο τον παρακάλεσε να μην πάει στη σύγκλητο και σ’ αυτό συνηγόρησαν οι οιωνοσκόποι τους οποίους κάλεσε ο Καίσαρ (αλλά τον έπεισε για το αντίθετο ένας άλλος συνωμότης, ο Δέκιμος Βρούτος!). Ωστόσο ο Καίσαρας δεν έδωσε τη δέουσα σημασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προσπάθεια ενός μάντη να προειδοποιήσει τον Καίσαρα, λέγοντάς του να φοβάται τις Ειδούς του Μαρτίου Ο Καίσαρας αδιαφόρησε γι’ αυτή την προφητεία κι όταν εκείνη τη μέρα συνάντησε τυχαία τον μάντη του είπε ειρωνικά πως έφτασαν οι Ειδοί του Μαρτίου, λαμβάνοντας ως απάντηση απ’ τον μάντη πως έφτασαν αλλά δεν πέρασαν.
Μια ύστατη προσπάθεια έγινε από τον Έλληνα σοφιστή Αρτεμίδωρο τον Κνίδιο, ο οποίος έχοντας ενημερωθεί για τα σχέδια δολοφονίας του Καίσαρα, έγραψε ένα σημείωμα και του το παρέδωσε λίγο προτού εκείνος φτάσει στη Σύγκλητο, λέγοντάς του πως πρέπει να το διαβάσει αμέσως γιατί περιέχει σημαντικά πράγματα που τον ενδιαφέρουν. Ωστόσο ο Καίσαρας απασχολημένος με το πλήθος ανθρώπων που του εξέφραζαν το θαυμασμό τους ή επιχειρούσαν να του εκθέσουν δικά τους αιτήματα, δεν κατόρθωσε να διαβάσει το σημείωμα του Αρτεμίδωρου. Μπήκε, μάλιστα, στη Σύγκλητο κρατώντας το σημαντικό αλλά αγνοημένο αυτό σημείωμα.
Παρά τους απαίσιους οιωνούς, το όνειρο της γυναίκας του και τις προειδοποιήσεις διαφόρων, ο Καίσαρ μπήκε στη συνεδρίαση της Συγκλήτου. Ένας από τους συνωμότες, ο Δέκιμος Βρούτος, συγκράτησε τον στενό συνεργάτη του Καίσαρα στρατηγό και ύπατο Μάρκο Αντώνιο στην είσοδο σε μια παρατεινόμενη συζήτηση για σοβαρό, δήθεν, θέμα. Οι συνωμότες προφασιζόμενοι μια κοινή τους παράκληση, περικύκλωσαν, μόνοι αυτοί, τον Καίσαρα και τον χτύπησαν με τα μαχαίρια που έκρυβαν πάνω τους. Κατά τον Πλούταρχο ο Καίσαρ σταμάτησε ν’ αντιστέκεται «ὡς εἶδε Βροῦτον ἑλκόμενον ξίφος ἐπ' αὐτόν». Ο Σουητώνιος μεταφέρει την πληροφορία πως όταν ο Καίσαρ είδε τον Μάρκο Ιούνιο Βρούτο να ορμά εναντίον του, είπε στα Ελληνικά «Και σύ τέκνον ;"
Περιγράφοντας ο Πλούταρχος τα γεγονότα που προηγήθηκαν της δολοφονίας με τον Καίσαρα να έχει αγνοήσει όλες τις πληροφορίες που θα μπορούσαν μέχρι και την τελευταία στιγμή να του σώσουν τη ζωή, σχολιάζει με εντυπωσιακό βάθος πως «φαίνεται ότι το πεπρωμένο δεν είναι τόσο απρόσμενο, όσο αναπόφευκτο «Ἀλλ’ ἔοικεν οὐχ οὕτως ἀπροσδόκητον ὡς ἀφύλακτον εἶναι τὸ πεπρωμένον» [63] (βίοι παράλληλοι – Καίσαρ). Μια φράση που συνδυάζει τις κρίσιμες αλλά και συγκεκριμένες λεπτομέρειες που συνθέτουν τα ιστορικά γεγονότα από το ένα μέρος, με τη φορά των πραγμάτων που προκύπτει από τις αντικειμενικές συνθήκες από το άλλο. Και δεν μπορώ να μην συσχετίσω αυτή τη φράση με το ότι η ίδια η δολοφονία του Καίσαρα που έγινε από τους συγκλητικούς που έβλεπαν στη συνεχή συγκέντρωση δύναμης στο πρόσωπό του, τον κίνδυνο κατάλυσης της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας (Res Publica Romana) οδήγησε μετά από σύντομο εμφύλιο πόλεμο στην κατάλυσή της από τον Αύγουστο με τη μετατροπή της στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, επιτάχυνε δηλαδή την εξέλιξη που ήθελε να εμποδίσει. Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-03-2020 | |