Πιάνεις στημόνι, πιάνεις φάδι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φίλοι μου, το σημερινό από καρδιάς, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μικρή καρδιά μου δεν βαστώ
το φως του Αποσπερίτη
στα χέρια μου να μην κρατώ
της θλίψης μου τη σκήτη.

Εμπόροι βγήκαν στις κορφές
πούλησαν τα θυμάρια μου
τις παιδικές μου τις μορφές
που` χα προσκυνητάρια μου.

Μικρή καρδιά μου δεν μπορώ
γκρίζα να λεν τη γαλανή μου
αφήνω αράδες στο σταυρό,
καρφί, κοντάρι η γη μου.

Κόβω ένα κλαδί ελιάς
ψηλά πάνω στο Κοτρώνι
ένα κλαδί τρανής μυρτιάς
για τον Κολοκοτρώνη.

Κι` όλο γυρνώ κι` όλο γυρνώ
κει στην Αρχαία Μεσσήνη
πατώ το χώμα κι` αγρυπνώ,
το παιδικό μου κομποσκοίνι.

Μαζεύω ένα μικρό χαλίκι
στην ακριβή μου την πλανεύτρα
κι` όλο ουρλιάζουν γύρω λύκοι
και σκουριασμένη τη φαρέτρα.

Μαζεύω στάρια του Αλωνάρη
κι` οι μύλοι έχουνε σιγήσει,
χλωμό ετούτο το φεγγάρι
τ` αμπέλια μας, ποιος θα τρυγήσει.!!

Μικρή καρδιά μου αιμοραγείς
πιάνεις στημόνι, πιάνεις φάδι,
ζητάς τα τέκνα της οργής!!
ν` αφήσουν νιότης το σημάδι.

Σημάδι, νήμα να πιαστείς
μια ελπίδα να τρυγήσεις!!
Στο γέρμα σου, της διαδρομής,
ροδιά μου, μην λιγήσεις!!

Μην τον εδώσεις τον ανθό
σε βάρβαρου μαχαίρια,
αυτοί σταυρώσαν τον Χριστό
έχουν αίμα στα χέρια.

Αδαμοπούλου Γεωργία
22-3-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2020