Και μια καλαμωτή στο τοίχο

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, αναμνήσεις και βιώματα......ποιος να ξεχάσει. Να μου είστε καλά όλοι, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σπίτι μέσα στις ελιές
μια χαρακιά, μια θύμηση
σταχτί το χρώμα στις σκεπές
μια ζωγραφιά, συγκίνηση.

Δυο παραθύρια τόσα δα
να μπαίνουν οι εικόνες
στα χρόνια μας τα παιδικά
τους παγωμένους μας Χειμώνες.

Ψωμί με λάδι και τυρί
και μια καλαμωτή στο τοίχο.
Ήταν εκείνοι οι καιροί
που` λεγες που ανήκω.

Μια πόρτα ανοίγει στο μυαλό
περάστε κόσμε, ειν ωραία
στο σπίτι εκείνο το παλιό
που ζήσαμε θαρρώ τυχαία.

Έμπαζε αγιάζι παγωνιά
έμπαζε ερημιά, ορφάνια
το σπίτι που είχε την ελιά
να φτιάχνουμε στεφάνια.

Καπνός και στάχτη στόλισμα
και μια μεγάλη απουσία.
Μήτε μικρό εικόνισμα
στις χαραμάδες, στα τοιχεία..

Έμπαινε μια στάλα φως,
στα κούτσικα ήταν δώρο
της μάνας ήταν ο καημός
μισή αγκαλιά!! και όρος!

Βουνό θαρρώ μας βάφτισε
να αντέχουμε στο κρίμα
και στην ψυχή μας άφησε
ένα σπιτάκι ποίημα.

Το ζωγραφίσαμε σε χίλια χαρτιά
όπως διαβαίναμε τις ξέρες
στο σπίτι μας η αμυγδαλιά,
έλεγε.....θαρ` θουν μέρες.

Μέρες να πάτε στα ψηλά
και με μην με ξεχάσετε.
Σαν βάζω ροζ τη φορεσιά
μια ζωγραφιά να φτιάξετε.

Αδαμοπούλου Γεωργία
25-3-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2020