ανακατωμένα

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left]

Βαρδιόλα το μπαλκόνι μου
το πέλαγος αντάρια
Μετρώ τους χτύπους της ζωής
τους ήχους του θανάτου.
Βοή από τον ουρανό
για ποιόν χτυπά η καμπάνα.
Με δάκτυλο ο Χάροντας
ποιος θα τον ακολουθήσει
δείχνει αν είσαι άρρωστος
ή αν έχεις αρρωστήσει.
Για το χρώμα της φρίκης
υπάρχει αγωνία .
Η Εκάβη με κραυγές
θρηνεί τους νεκρούς
Ύστερα σιωπή
λείπει το πικραμένο χαμόγελο
Η θάλασσα λαμπυρίζει μπλε
σε μια λυπημένη Άνοιξη.
Δεν μας μεθούν τ' αρώματα
της ανθισμένης λεμονιάς
ούτε το αγιωτικό λιβάνι
μας ηρεμεί.
ποια θάλασσα λησμόνησε τα τραύματα μου
ο θάνατος αφήνει χαρακιές στην καρδιά μου

μη φύγει κανείς .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2020