μετράω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαλεύει αντάρα χύνεται αστροφώς
Και το σκοτάδι το πλουτίζει ένα βλέμα
Πως κύλησε στο μαύρο χάος
Ο πυρήνς μιάς δημιουργίας
Η σιωπηλή αναγάλλια με τα πλουμίδια της
Νερά κελαρύζουν
Στο νύχτιο αυτό τόπο της ερημιάς
Αλλά και μιά ανευωδιά σαν πρώιμου ρόδου
Έτσι δειλά αναδίνει
Παλμοί φτεροκοπούν
Τα νυχτοπούλια συντροφιά κι αυτά κρατούν
Όσο για τ’άλλα όλα σωπαίνουν
Ανασασμός άλλος κανείς
Με τα λίγα αυτά στοιχεία
Ξαλαφρώνει η βαριά ψυχή
Κι όλα μοιάζουν ευτυχία
Όλα είναι θάμπος κι έκσταση
Όλα είναι καλωσύνη και ξεκούραση...

Μετράω τις ώρες ,κοιτάζω τα σημάδια και τις ρυτίδες μου
Και ψάχνω τη μορφή της ανάμεσα σ’ανθρώπους και θεούς
Κι εκείνη, αγάπη ζωντανή, με περιβάλλει μ’ελπίδες
Κι εικόνες αμέτρητες για νέους τόπους ανοιχτούς
Ανοίγω την καρδιά μου κι ανασαίνω με ήσυχη πνοή
Δικό της το χρώμα ,το ρίγος και η δροσιά του αγέρα
Ριζώνουν βαθιά μες στη ψυχή μου ,με κρατούν στη ζωή
Και γαληνεύουν τον καημό μου κάθε καινούργια μέρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2020