Χωρίς παραμύθι

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τόσο καιρό π’ έχω να γράψω παραμύθι,
μάλλον μεγάλωσαν του κόσμου τα παιδιά,
έμεινε μόνο το κουκί και το ρεβίθι,
κάπου στου χρόνου τα ατέλειωτα σκαλιά.

Έγιναν γέροι κι όλοι οι επαναστάτες
μείναμε μόνα, τα μεσήλικα παιδιά
πλέον γεμίσαμε, τον κόσμο αυταπάτες
και την αγάπη, έχει νικήσει η μοναξιά.

Μ’ ένα τσιγάρο, με καφέ και καταχρήσεις
δε περιμένω, τη χρυσή την εποχή
αν στο χωράφι μου δε σπείρω, να θερίσω,
πως να χαράξει μια καλύτερη ζωή;

Μόνο η σάρκα, το στομάχι και ο πόνος
μας καθορίζουνε σε κάθε επιλογή
έμεινε αδύναμος, καθένας μας και μόνος
δώσαμε όνειρα, για αντιπαροχή.

Οι ποιητές πια δε μιλάμε με εικόνες,
γιατί δεν βρίσκουμε το χρώμα στη ζωή
σα μια ασπρόμαυρη ταινία, φόντο γκρίζο,
είναι η τάση στη δική μου εποχή.

Φταίω εγώ αναλαμβάνω την ευθύνη,
έπρεπε να ‘χα παραμύθια να σας πω,
να μεγαλώσω τα παιδιά με καλοσύνη,
κι έτσι να αλλάξω, αυτό το κόσμο, όσο μπορώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2020