Αγαπημένη Βενετσιάνα...........(αφιερωμένο )

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, είστε και εσείς μετά τόσα χρόνια δικοί μου άνθρωποι, ναι περνάω δύσκολα, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ωρες μικρές και δύσκολες
ώρες περισυλλογής.
Με μια σκέψη πάντα για σένα.
Σε νιώθω εκεί ανίσχυρη, μόνη
κι` είναι μια δοκιμασία για μένα.
Στοίχειωσε τις νύχτες μου
κι` ύπνος δεν με πιάνει.
Γιατί δεν αντιστάθηκες
και τώρα αργοπεθαίνεις
κι` είσαι μακριά πολύ μακριά
να σου πω, ότι σ` αγαπώ
σε νοιάζομαι, σε πονάω.
Κι` έχω μια πίκρα στα φυλλοκάρδια.
Ποιος να με νιώσει
αν δεν έχει ζήσει την απώλεια
αν δεν τον έχει τσακίσει η απώλεια.
Γιατί δεν αντιστάθηκες
αγαπημένη μου αδερφή.
Δεν περνούν οι μέρες και οι νύχτες
στοίχειωσα θαρρείς εδώ.
Ποιος μπορεεί να νιώσει τον πόνο μου
όταν ξέρω ότι δεν έχει επιστροφή για σένα στη ζωή.
Περιμένω το τελευταίο τηλεφώνημα.
Δώδεκα χρόνια, δώδεκα χρόνια
τα πέρασα σ` ένα τηλέφωνο
μήπως σε πείσω να ζήσεις.
Μήπως σε πείσω να βγείς να δεις τον ήλιο.
και δεν τα κατάφερα.
Βούτηξες στα σκοτάδια
και τα` κάνες μισή ζωή.
Τώρα φεύγεις και δεν μπορώ να κοιμηθώ
δεν μπορώ να γελάσω
έχω θλίψη, μεγάλη θλίψη.
Αγαπημένη Βενετσιάνα.
Και δεν μπορούν να με νιώσουν εύκολα όλοι.
Παίρνω χαρτί και γράφω
μες στη μέση της νύχτας.
Γιατί καρδιά μου.
Δεν ήθελες να δεις τον ήλιο
δεν ήθελες ν`ακούσεις τα πουλιά.
Δεν ήθελες να μυρίσεις τα μανουσάκια.
Τώρα φεύγεις και εσύ
θα πας να βρείς την Μεταξούλα
που τόσο και σε εσένα έλειψε.
Κι` είσαι μακριά
για να σου πω.
Γιατί καρδιά μου
δεν θέλησες τον ήλιο.
Είναι τόσο όμορφο το φως.

22-4-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2020