Εποχές

Δημιουργός: SeCReTxGR, Χρήστος Μπαλτατζίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Όσο λαλούνε τα πουλιά κι ο τόπος μυροβλίζει,
όσο ποτάμι θα κυλά, η γης που αναβλύζει.
Εγώ για σένανε λαλώ, ρόδο μου, πορφύρι,
αντάμα, πάνω στα δεινά, θα χτίσουμε γιοφύρι...

Όσο χρυσώνουν τα σπαρτά, μες το καυτό λιοπύρι,
όσο φουσκώνουνε πανιά, στου μελτεμιού χατήρι.
Χρυσό στα μάτια σου να δω, ανέμους στα μαλλιά σου,
αντάμα, κάθε στεναγμό, θα βρίσκομαι κοντά σου.

Όσο τα σύννεφα ψηλά, βροχή αναστενάζουν,
όσο στο χώμα φυλλωσιά, τα δέντρα αρμαθιάζουν.
Ψηλά δικό μου ουρανό, πλάθω για σε αστέρι,
αντάμα, 'δω να σε χαρώ, να σου κρατώ το χέρι.

Όσο καμάρι τα βουνά, με χιόνι σκορπισμένα,
άσπρες αυλές στη γειτονιά και σπίτια σφαλισμένα.
Καμάρι έχω εσένα εγώ, λιαχτίδα στην αυγή μου,
αντάμα, ως την εσχατιά, εσύ 'σαι η ζωή μου...[/align]

Χρήστος Μπαλτατζίδης 10/04/2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2020