Ανηκεστοσ Αγαπησ Βλαβη

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην ίδια καφετέρια καθίσαμε
σε μια πλατεία της Αθήνας
στον ουρανό ψηλά ο ήλιος έκαιγε
και θά’ ταν Αύγουστος ο μήνας.
Αμέσως οι ματιές μας διασταυρώθηκαν,
τον έχασα τον κόσμο όλο
θαρρείς και μ’ ανατίναξε σε πόλεμο
οβίδα από πολυβόλο.
Ήσουνα παρέα με τον κολλητό σου
και μού’ δειξες αδιαφορία
Ήταν κουρνιασμένος κείνος στο πλευρό σου
με βλέμμα πού’ δειχνε λατρεία.

Σαν ταινία κινηματογραφική
απ’ το νου μου περνούν οι αναμνήσεις
που κάποτε μ’ ορκιζόσουνα εσύ
και μού’ λεγες ποτέ δεν θα μ’ αφήσεις.
Τώρα που άλλος σου παίρνει το φιλί,
πως ζούσα θεωρώ με ψευδαισθήσεις.

Σαν ήρθε το γκαρσόνι παραγγείλαμε
συ μαλιμπού κι εγώ καλούα
χτυπούσε η καρδιά μου σαν να χόρευε
όπως χορεύουν οι Παπούα.
Φυλακισμένος μες σ’ αυτήν την έκσταση
τα μάτια μου δεν ξεκολλούσα
από το βεργολυγερό κορμάκι σου
που πάνωθέ του ξεδιψούσα.
Μα σαν σ' είδα ξαφνικά με το δικό σου
η ζήλια άρχιζε ν' ανάβει
και τ’ όνομα που με μόλυνες της νόσου:
«ανήκεστος» αγάπης βλάβη.

Σαν ταινία κινηματογραφική
απ’ το νου μου περνούν οι αναμνήσεις
που κάποτε μ’ ορκιζόσουνα εσύ
και μού’ λεγες ποτέ δεν θα μ’ αφήσεις.
Τώρα που άλλος σου παίρνει το φιλί,
πως ζούσα θεωρώ με ψευδαισθήσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2020