Τοσο Απαραιτητη

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Διορθωμένη δημιουργία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από τότε πού’ φυγες όλη την ώρα κλαίω
σαν ένα ξερόφυλλο στο δρόμο παραπαίω.
Από τότε πού’ φυγες για συντροφιά μου έχω
τ’ άφιλτρα τσιγάρα μου που δύσκολα τ’ αντέχω
κι αν δεν είσαι δίπλα μου θα γίνει τ’ απευκταίο,

Έξω κάνει κρύο γκρίζο το τοπίο
κι εγώ μια μοναξιά αμέτρητη,
Χώρια μεις οι δύο κι όλο παραλύω
μου είσαι τόσο απαραίτητη.

Η φυγή σου μπόρα, Σκύλλα αιμοβόρα
μού’ χεις γίνει μεγάλο βάσανο
μόνος είμαι τώρα και δεν έχω δώρα
τα λάγνα χείλη σου για βάλσαμο.

Τα καυτά μου δάκρυα πλημμύρισαν ποτάμια
επειδή μου φέρθηκες σαν νά’ σουνα μια λάμια.
Τα καυτά μου δάκρυα πικρόπιοτο φαρμάκι
επειδή με πέταξες σαν γόπα στο τασάκι
κι εφιάλτες μού’ κανες του πόνου τα πλοκάμια.

Έξω κάνει κρύο γκρίζο το τοπίο
κι εγώ μια μοναξιά αμέτρητη,
Χώρια μεις οι δύο κι όλο παραλύω
μου είσαι τόσο απαραίτητη.

Η φυγή σου μπόρα, Σκύλλα αιμοβόρα
μού’ χεις γίνει μεγάλο βάσανο
μόνος είμαι τώρα και δεν έχω δώρα
τα λάγνα χείλη σου για βάλσαμο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-06-2020