Κείνα τα μικρά τ' αλάνια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, φτωχύναμε , γράψτε κανένα ποίημα, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μελισσάκια να` χει η αυλή σου
με το χρυσαφένιο χρώμα
τα πουλιά του Παραδείσου
κι` ένα γιασεμάκι ακόμα.

Να` χει η μουριά σου μια φωλιά
και μια κούνια με σκοινί
τα τσιπουργιάνια, τα πουλιά
να σ` αγαπούν οι ουρανοί.

Οι μυγδαλιές ν` ανθίσουν
να` χουν ένα ροζ φουστάνι
κοίτα τες θα σου θυμίσουν
κείνο το μικρό τ` αλάνι.

Μανουσάκια, γεμάτη μια αγκαλιά
να σ` αγαπήσουν φως μου
γλυκά μούρα απ` τη μουριά
και ένα ανθάκι βιος μου.

Αρμπαρόριζα, θυμάρι
και τσιτάκι δανεικό
όταν έβγαινε το φεγγάρι
και δεν ήξερες τανγκό.

Πλάκες είχε η σπηλιά
πλάκες και η αυλή
κι` όταν άκουγες τη μιλιά
μάνα μου, έλεγες τη γη.

Στο χώμα, στη μουριά
στο λιθαράκι απ` τ` αρχαία
τα κούτσικα, που ήταν παιδιά
σαν έπεσε η αυλαία.

Κουβαλάν τα τσιπουργιάνια
τη κούνια με το σκοινί.
Κείνα τα μικρά τ` αλάνια
τ` αγαπούσαν οι ουρανοί.

1-7-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

....................................Καλό μήνα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2020