Μάνα, της πλάσης η φωλιά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή εβδομάδα φίλοι μου, βρήκα ένα ποίημα για την μάνα, καλούλι μου φαίνεται, σας ευχαριστώ πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάνα, μητέρα και μαμά
τα τρυφερά τα χέρια
όλα τ` άσπρα γιασεμιά
κι` όλα τα καντηλέρια.

Μάνα μου, χρυσό μπρισίμι
κι` ανθάκι της ροδιάς
το ωραιότερο ταξίμι
και κόρφος, της σπηλιάς.

Μάνα μου, σγουρέ βασιλικέ
της οικουμένης φάροι
του Επιτάφιου κρίνο μπλε
μάνα, χρυσό το στάρι.

Μητέρα, μάνα της γης
νανούρισμα κι` αγάπη
μάνα εσύ και της πληγής
μητέρα, με τ` αγκάθι.

Μανούλα, ανάσα και φιλί
που τη ζωή εγέννα
μάνα, ξημέρωμα κι` αυγή
μάνα, με δάφνης στέμμα.

Μητέρα, άστρο όλης της γης
άρωμα στους μπαξέδες
μάνα μου εσύ, της πηγής
δυο μυρωδάτοι μενεξέδες.

Το πιο γλυκό το ξύπνημα
και του παιδιού η αγάπη
το πιο ζεστό το φίλημα
κει που περσεύει δάκρυ.

Μάνα εσύ, του ξεριζωμού
με περφάνια στο βλέμμα
μάνα, δικού του εαυτού
μια αγκαλιά, μια πένα!!.

Ζωγραφική, επτά βιολιά
όλα στα δυο μας μάτια
μάνα, της πλάσης η φωλιά
μάνα και τα παλάτια.

Μάνα, της φτώχειας, του σωσμού
μια εικόνα σε στασίδι
μάνα, θεάνθρωπου, Χριστού
μάνα μου, αψύ το ξύδι.

Μητέρα, μάνα, μια εσύ
τα ιερά μας τα γραμμένα
γλυκό της νιότης το φιλί
και στη καρδιά καδένα.

Νυν και αει, μάνα μου φως
παλέτα μες στον ήλιο
μάνα, μητέρα και τροφός
του κόσμου το βασίλειο.

13-7-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-07-2020