Το Δυαρακι

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε τούτο το δυαράκι το μικρό
αγαπηθήκαμε εσύ κι εγώ
με τέτοιο έρωτα όλο παλμό
σαν λάβα και καμίνι φλογερό.
Πάντα μαζί στο γέλιο, στη χαρά
στη μαύρη λύπη και στη συμφορά
περνούσαμε βροχή και καταχνιά
και με τ’ ουράνιο τόξο στην καρδιά.

Μονάχος πιάνω τώρα στη ζωή
τα πράγματα που γύρω άγγιζες
και νοιώθω σαν εκείνη τη στιγμή
που το κορμί σου μου μετάγγιζες.
Και τη φωτογραφία σου κρατώ
στα κίτρινα τη φέρνω χείλη μου
είναι για μένα άγιο φυλαχτό
και στα σκοτάδια το καντήλι μου.

Σε τούτο το δυαράκι το φτωχό
ο έρωτάς μας βγήκε για χορό
το ρίχναν κι οι καρδιές μας στο πιοτό
κι εκτοξευόμασταν στον ουρανό.
Με χίλια χάδια και γλυκά φιλιά
αράζαμε στ’ ονείρου τα νησιά
η κάμαρα λες κι άρπαζε φωτιά
που μας λαμπάδιαζε τα σωθικά.

Μονάχος πιάνω τώρα στη ζωή
τα πράγματα που γύρω άγγιζες
και νοιώθω σαν εκείνη τη στιγμή
που το κορμί σου μου μετάγγιζες.
Και τη φωτογραφία σου κρατώ
στα κίτρινα τη φέρνω χείλη μου
είναι για μένα άγιο φυλαχτό
και στα σκοτάδια το καντήλι μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-07-2020