Τα ματωμένα χρόνια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έτσι όπως πέφτει η νύχτα
θα ρθει ο Αυγερινός στο σπίτι
να πει μια καληνύχτα
στο ταπεινό σπουργίτι.

Κι` η πούλια θα`ρθει λαμπερή
δώρο στα δυο του χέρια
να μην πονά και καρτερεί
του κόσμου τα μαχαίρια.

Χίλια πουλιά θα` χουνε ρθει
με δώρα στη γιορτή του
και το σπουργίτι κελαιδεί
καθώς πονά η ψυχή του.

Αχ! μελισσάκι, φίλντισι
και ρόδο της νυχτιάς
σημάδεψε στη θύμηση
τα χρόνια της φωτιάς.

Καν` τα γλυκιά μια προσευχή
καν` τα μικρό καλοκαιράκι
και πες στη νύχτα σαν θα`ρθει
να φέρει μια Ιθάκη.

Στο τσιπουργιάνι το πουλί
που` χει βαθιά λαβωματιά
και γράφει αράδες για να βρει
ποιος του δώσε τη μαχαιριά.

Αχ! χέρια μαχαίρια, χαρακιές
πονάει τούτο το ταξίδι
έλα και διάλεξε ότι θες
να το` χεις για στολίδι.

Γαλάζιο βραχιολάκι παιδιού
με το καημό γεμάτο
γαλάζιο βραχιολάκι εαυτού
που φέρνει το μαντάτο.

Γυαλιά, βραχιόλια ,κύματα
και κάθε που στενάζει
για αλλουνών τα κρίματα.
Μες στο χαρτί δικάζει.

Μ` αγάπη και συμπόνια
με εφτά βιολιά παρέα
τα ματωμένα χρόνια
τα κάνε μια ρομφαία.

8-8-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-08-2020