Το τραγούδι της μικρής Ζαλούς

Δημιουργός: bobxaman, Μπάμπης Αμανατίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η αδράνεια των πράξεων
σώζει ανόητους από τα λάθη,
σαν εκκολαπτόμενο βλέμμα επιφυλακής
που κοιμάται τη νύχτα.
Στο δικό του κόσμο “τον άψυχο”
γνώρισε μια ψυχή ολότελα ζεστή
μα ήταν τρελή του ποιητή η ψυχή
γιατ' ήταν στον έρωτα δοσμένη .
Αιώνια θλίψη ,ατέλειωτος καημός
για την όμορφη μούσα του να γράφει ανελλιπώς.
Είχε το πρόσωπο της Αφροδίτης το ιδανικό
της Άρτεμης το σώμα το μοναδικό .
Του έρωτα το παιχνίδι το γνώριζε καλά
στο βλέμμα είχε του έρωτα την προσμονή.
Άδικη που είναι η ζωή !!
Τους αδίκησε πολύ,
τη φλόγα της αγάπης τους ο χρόνος είχε σβήσει.
Μαυροντυμένε Άγγελε της όψιμης παρουσίας
η λάμψη σου άφησε τ' αποκαΐδια της μεγάλης φυγής
που δεν σβήνονται και πυρακτώνονται
με την καυτή ανάσα της προσμονής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-08-2020