Μαραμένες αναμνήσεις

Δημιουργός: Irene V.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν απότιστο λουλούδι
μαράθηκαν όλες οι θύμησες
φωλιασμένες στην ψυχή.

Πώς να σβήσω με μια μονοκονδυλιά
εκείνα τα φεγγαρόφωτα βράδια
που περπατούσαμε στην ακροθαλασσιά;

Το ασημένιο φως του φεγγαριού
σεργιάνιζε ανέμελα πάνω
στα ήρεμα νερά του Ιονίου.

Ηξερα πως η ευτυχία δεν διαρκεί.
Αισθανόμουνα πως το τέλος πλησιάζει.
Δεν έμαθα ποτέ να σβήνω από τη μνήμη
τα άσχημα μα και τα όμορφα που ζούμε
για να μη γυρίζω πίσω και πληγώνομαι.

Ρ.Β.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2020