Ατσαλένιος, ναι ατσαλένιος

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, κάποια στιγμή θα σας γράψω το πως είναι όταν πας για επέμβαση σε Νοσοκομείο μεγάλο της χώρας και δεν έχεις ρωτήσει πόσα λεφτά θέλει ο μεγαλοχειρουργός.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

'Ωρες
θλιμμένες ώρες
έτσι μια ζωή
περιμένω
και περιμένω.
Πόσα χρόνια θεέ μου
κι` ακόμα αντέχω
ακόμα προσπαθώ
ακόμα πολεμώ
με τις
σκιές μου.

Με νιώθουν οι άλλοι ναι
ναι βέβαια με νιώθουν.
Όπως νιώθει
κάποιος που είναι
απ` έξω,
μακριά
πολύ μακριά.

Κι` υπομένω
και επιμένω
για τη ζωή.
Είναι ωραία η ζωή
αν δεν σε
κυβερνάει
η θλίψη.
Κι` ας λεν
τίποτα
δεν σου έχει
λείψει.

Ώρες θλιμμένες ώρες
ναι είμαι καλά
αύριο θα είμαι
καλύτερα.
Θα γελώ
άκου θα γελώ.
Θαρ` θουν πουλιά
θαρ` θουν βιολιά
θα γεμίσει η αετοφωλιά
αστέρια.

Αρκεί ψυχή μου
εσύ να είσαι καλά.
Σταυραετός, χρυσαετός.
Ατσαλένιος, ναι
ατσαλένιος.
Σαν αυτούς στο
βιβλίο που σου
είχα πάρει,
το θυμάσαι.
.....Το πως δενότανε τ` ατσάλι....
Ψάξε, θα το βρείς
στη βιβλιοθήκη
έχει ένα αποξηραμένο
τριανταφυλλάκι, ακόμα.,
στις σελίδες του.
.................Σιδερένιος Γιάννο μου....

17-9-2020
Η μάνα σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-09-2020