Προδοσία

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γειά σας φίλες και φίλοι...
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο το θέμα "ομοιοκαταληξίες ",βρήκα ένα μεικτό είδος τους που λέγεται "αντίλαλος ".Σαν παράδειγμα μάλιστα είχε ένα ποίημα του Αργύρη Εφταλιώτη που είχε γραφτεί γύρω στα ...1890.Το ποίημα έχει τίτλο "Το τραγούδι της ταβέρνας ". Εχει μελοποιηθει από τον αείμνηστο Γιάννη Σπανό και τραγουδηθεί από τον επίσης αείμνηστο Γιάννη Πουλόπουλο ..
Παρακινήθηκα λοιπόν να γράψω κάτι σχετικό και σας το παρουσιάζω σήμερα με τίτλο "Προδοσία". Η ιστορία είναι φανταστική αλλά ...και τόσο πραγματική...
............
.......
Με τύλιξε η πεθύμια σου
κι έντονα σ' αποζήτησα...
Ζήτησα
στην αγκαλιά σου να βρεθώ.
Τις έγνοιες μου δε σκέφτηκα
σε σένα παραδόθηκα...
Δόθηκα
σε μαύρης λίμνης το βυθό.

Νάρθω κοντά σου κίνησα,
βρήκα φτερά κι επέταξα...
Έταξα
στου έρωτα το ιερό.
Μα Βρέθηκα στα τάρταρα
και μέσα στα χαλάσματα...
Άσματα
στης απιστίας το χορό.

Τα μάτια μου εθόλωσαν
κι ο κόσμος περιστράφηκε...
Στράφηκε
σε ματωμένους ουρανούς.
Η γή εσυρρικνώθηκε
κι απόμεινα μετέωρος...
Αίωρος
με σαλεμένους λογισμούς.

Τη θέση σου την κάλπικη
ούτε που δικαιολόγησες...
Λόγισες
πώς ήταν μοίρας προσταγή.
Δεν βρήκες τίποτα να πεις,
στο ψέμα σου κατέφυγες...
Έφυγες
σαν το μαχαίρι απ' την πληγή.

Τα χρόνια σαν επέρασαν
και πάλι χαμογέλασα...
Γέλασα
της λησμονιάς τον πικρανθό.
Μα δεν ξαναερωτεύτηκα
για αυτό δε σε συγχώρεσα...
Χώρεσα
στης προδοσίας το βυθό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-11-2020