Ανεγγιχτο Αγγιγμα

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

*** Με αφορμή το τραγούδι «Το θεριό που ζει στ’ αλώνι» εκμαιεύοντας απ’ τα «Ηχοχρώματα Ράδιο Χορεύρεσις», αυτοσχεδιάζοντας αλληγορικώς, ευχαριστώντας για την ακρόαση του εν λόγω έργου κι αφιερώνοντας εμμέτρως ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΝΕΓΓΙΧΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ (Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2020)

Έμαθα να ‘μ’ ολιγαρκής κι επιζητώ,
«όλα» ή «τίποτα» σ’ αντίποδα ζητώ,
καρτερικά αναμένω τον ειρμό του χρόνου
αν λάβω ωστόσο ευγνωμονώ,
αν όχι, δεν παρακαλώ,
μα δε σιωπώ, δεν απαρνιέμαι τον εαυτό μου …

Έμαθα να ‘μ’ αρτιμελής και ν’ αγαπώ
κάθε παράταιρο κι ανάπηρο σκοπό,
μεθοδικά συμπράττω, έχοντας επ’ ώμου
τ’ όπλο του λόγου, που κρατώ
κι ευλαβικά εκπυρσοκροτώ,
βάζοντας στόχο την ψυχή και τ’ όνειρο μου …

Έμαθα να ‘μ’ επιμελής και να ρωτώ
για των ανθρώπων τ’ άχτι και το μερτικό,
ιπποτικά διασχίζω τις στροφές του δρόμου
το φόβο π’ αλυχτά αψηφώ,
εντός κι εκτός εαυτού εντρυφώ,
και ζω ευσυνείδητα, με γράμμα άγραφου νόμου …

Έχω το χέρι ακουμπισμένο στην καρδιά μου
κι ο κάθε χτύπος της μετράει τα βήματα μου
καθώς το φως με καίει στ’ ανέγγιχτο άγγιγμα του
σ’ ένα παράτολμο ζεϊμπέκικο θανάτου …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-12-2020