Που' χαν βουρκωμένες μέρες

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

'Ηρθαν μέρες, ήρθαν ώρες
που δεν άνθιζε η ροδιά
ήρθαν μέρες, ήρθαν ώρες
που` χε αγκάθια η καρδιά.

Ήρθαν οι συννεφιασμένες μέρες
κι` είχε φύγει, η αγάπη, αλλού
κάτι μελαγχολικές Δευτέρες
που ήταν όλες του χαμού.

Κρύο έπιασε κι` αγιάζι
κάηκε το γιασεμί
κι` όλο είχαμε μαράζι
για μια μόνη, διαδρομή.

Μέσα στου βασιλικού το κήπο
που ευλογούσαμε το θεό
όταν λέγαμε, που ανήκω
και μας άκουγε το κενό.

Ήρθαν μέρες, ήρθαν ώρες
που μιλούσαμε μονάχοι
που ήταν της ζωής, οι μπόρες
και δικό μας, το σαράκι.

Ήρθαν μέρες, ήρθαν ώρες
που μιλούσε η σιωπή.
Της ψυχής τις καλημέρες
δεν τις κάναμε γιορτή.

Μια γιορτή με γιασεμιά
κόκκινα, άλικα κρίνα
μια γιορτή γι` ανασαιμιά.
Για τα χρόνια μας, εκείνα.

Που` χαν βουρκωμένες μέρες
και αγκάθια στο κορμί.
Τις μοναχικές Δευτέρες
που` παίζε, μον κλασική.

16-12-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-12-2020