Μες στης σπηλιάς τη πέτρα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα, σήμερα λέω να...πετάξω! .σας ευχαριστώ πάντα όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να` χα φτερά να πέταγα
να έφτανα στον ήλιο
και στα μεγάλα πέλαγα
να` χω τρανό βασίλειο.

Να` μουν σπουργίτι στην αυλή
και να` χα ένα ταιράκι
θα έκανα μια προσευχή
θ` άναβα ένα κεράκι.

Ψηλά στην άκρη στο βουνό
γεράκι στη φωλιά μου
κι` όταν θα έρχεται δειλινό
ν` ανοίγω την καρδιά μου.

Να` χα φτερά σαν αετός
μες στη Καππαδοκία
τρανός, περήφανος εαυτός
στων γερανών τη κατοικία.

Φωλιά να είχα, θαλπωρή
με πουπουλένιο στρώμα
κανείς, να μην με καρτερεί
να` χα αηδονιού το χρώμα.

Να` χα φτερούγες δυνατές
να γύρναγα τη πλάση
να ήταν της ψυχής αυτές.
Στα ύψη, ένα γιορτάσι.

Να` χα φτερά του γερανού
σε χώρες με ειρήνη
και να μιλάω του ουρανού.
Μες σε πουλιά, σε σμήνη.

Εκεί ν` ανήκω, να χαθώ
μες στης σπηλιάς τη πέτρα.
Κι` όταν φωνάζω, σ` αγαπώ
να με ακούει η πλανεύτρα.

30-12-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-12-2020