να πιω να ζαλιστώ

Δημιουργός: liontari73, spilios

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτόν υμνώ που τον καιρό δεν τρέμει μα φιλιώνει
ένα του πέφτει οχυρό κι ευθύς άλλο σκαρώνει
και μη ξεχάσω και αυτόν που τη ζωή φλερτάρει
μα δεν ξεχνά κάθε αυγή ψηλά για τον βαρκάρη.
.
Μα τα δικά μου όνειρα στην πόρτα της με πάνε
κι από τη γεύση των χειλιών σαν πίνω με μεθάνε
.
Αυτόν που βάζει ένα δεντρί κι ας είν΄ στα γηρατειά του
και το ποτίζει κάθ' αυγή μετρώντας τα κλαδιά του
που κυνηγά πεισματικά πάντα τα όνειρα του
και που δεν θέλει δανεικά φτερά μα το δικά του.
.
Μα τα δικά μου όνειρα στην πόρτα της με πάνε
κι από την γεύση των χειλιών σαν πίνω με μεθάνε
.
Αυτόν υμνώ που τον χιονιά τον βλέπει για λιακάδα
κι αυτόν που ζει στην ξενιτιά σαν να ΄ταν στην Ελλάδα
που βλέπει σε στρεβλό καιρό να λάμπει η ελπίδα
και κάνει βάρκα τον καημό, τον πηγαιμό πατρίδα.
.
Μα τα δικά μου όνειρα στην πόρτα της με πάνε
κι από την γεύση των χειλιών σαν πίνω με μεθάνε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2021